أمیرالمؤمنین (علیه السلام)- لَا یَتَمَنَّیَنَ أَحَدُکُمُ الْمَوْتَ لِضُرٍّ نَزَلَ بِهِ وَ لَکِنْ لِیَقُلِ اللَّهُمَّ أَحْیِنِی مَا دَامَتْ الْحَیَاهًُْ خَیْراً لِی وَ تَوَفَّنِی إِذَا کَانَتِ الْوَفَاهًُْ خَیْراً لِی فَإِنَّمَا نُهِیَ تَمَنِّی الْمَوْتِ لِأَنَّهُ یَدُلُّ عَلَی الْجَزَعِ.
امیرالمومنین حضرت علی بن ابیطالب علیه السلام نباید احدی از شما بهخاطر ضرری که به او میرسد آرزوی مرگ کند (بهخاطر ناتوانی) بلکه باید بگوید «پروردگارا! مرا زنده بدار تا زمانیکه زندگی برای من خیر است و مرا بمیران زمانیکه مردن برای من خیر است.» خدا طلب مرگ را نهی کرد؛ چراکه بیانگر ناتوانی است.
📚تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱، ص۵۵۸
📕 نورالثقلین
ثبت دیدگاه