«أللهُ لا إِلهَ إِلاَّ هُوَ الْحَيُّ الْقَيُّومُ لا تَأْخُذُهُ سِنَةٌ وَ لا نَوْمٌ لَهُ ما فِي السَّماواتِ وَ ما فِي الْأَرْضِ مَنْ ذَا الَّذي يَشْفَعُ عِنْدَهُ إِلاَّ بِإِذْنِهِ يَعْلَمُ ما بَيْنَ أَيْديهِمْ وَ ما خَلْفَهُمْ وَ لا يُحيطُونَ بِشَيْ‌ءٍ مِنْ عِلْمِهِ إِلاَّ بِما شاءَ وَسِعَ كُرْسِيُّهُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ وَ لا يَؤُدُهُ حِفْظُهُما وَ هُوَ الْعَلِيُّ الْعَظيمُ»
☀️عَنْ هِشَامِ‌بْنِ‌الْحَکَمِ قَالَ: سَأَلَ الزِّنْدِیقُ أَبَاعَبْدِ‌اللَّهِ (علیه السلام) عَنِ الْکُرْسِیِّ أَ هُوَ أَعْظَمُ أَمِ الْعَرْشُ؟ فَقَالَ (علیه السلام): کُلُّ شَیْءٍ خَلَقَ اللَّهُ فِی جَوْفِ الْکُرْسِیِّ خَلَا عَرْشِهِ فَإِنَّهُ أَعْظَمُ مِنْ أَنْ یُحِیطَ بِهِ الْکُرْسِی.
🔅زندیقی (کافر) از امام صادق (علیه السلام) سؤال کرد: «کرسی بزرگتر است یا عرش»؟ حضرت فرمود: «خداوند هر چیزی را جز عرشش، درون کرسی‌اش آفرید. خداوند بزرگتر از آن است که کرسی، او را محدود کند».
📚تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۲، ص۲۹۸ / بحارالأنوار، ج۵۵، ص۲۱
☀️أمیرالمؤمنین (علیه السلام)- فَالْکُرْسِیُّ مُحِیطٌ بِالسَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ وَ مَا بَیْنَهُمَا وَ مَا تَحْتَ الثَّرَی وَ إِنْ تَجْهَرْ بِالْقَوْلِ فَإِنَّهُ یَعْلَمُ السِّرَّ وَ أَخْفَی وَ ذَلِکَ قَوْلُهُ تَعَالَی وَسِعَ کُرْسِیُّهُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ.
🔅امام علی (علیه السلام) کرسی، به آسمان‌ها و زمین احاطه دارد. و آنچه میان آنهاست و آنچه در زیر زمین است. و اگر سخن بلندگویی، او به راز نهان و نهان‌تر آگاه است. (طه/۷۶) و این است کلام خدای تعالی: وَسِعَ کُرْسِیُّهُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ.
📚تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۲، ص۲۹۸ / الکافی، ج۱، ص۱۲۹/ بحارالأنوار، ج۵۵، ص۹/ بحارالأنوار، ج۳۰، ص۶۹؛ فیه:
☀️الصّادق (علیه السلام)- نَقُولُ مِنْ ذَلِکَ مَا قَالَ وَسِعَ کُرْسِیُّهُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ فَثَبَّتْنَا مِنَ الْعَرْشِ وَ الْکُرْسِیِّ مَا ثَبَّتَهُ وَ نَفَیْنَا أَنْ یَکُونَ الْعَرْشُ أَوِ الْکُرْسِیُّ حَاوِیاً لَهُ وَ أَنْ یَکُونَ عَزَّوَجَلَّ مُحْتَاجاً إِلَی مَکَانٍ أَوْ إِلَی شَیْءٍ مِمَّا خَلَقَ بَلْ خَلْقُهُ مُحْتَاجُونَ إِلَیْهِ.
🔅امام صادق (علیه السلام) ما می‌گوییم که این آیه‌ی کریمه: وَسِعَ کُرْسِیُّهُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ [در مقام بیان آن است که خداوند بر عرش سیطره و احاطه دارد بدون آنکه عرش، حامل و حاوی و شامل خدا باشد]، پس هرچه را خداوند، داخل در عرش و کرسی می‌داند، ما نیز آن را قبول می‌کنیم و این را نفی می‌کنیم که عرش و کرسی در بردارنده‌ی او باشند یا خداوند عزّوجلّ نیازمند مکانی یا چیزی از مخلوقاتش باشد. بلکه تمام آفریدگان خدا هستند که محتاج و نیازمند او می‌باشند.
📚 تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۲، ص۳۰۰ بحارالأنوار، ج۳، ص۳۳۰/ بحارالأنوار، ج۳، ص۲۹/ الاحتجاج، ج۲، ص۳۳۱/ التوحید، ص۲۴۷/ نورالثقلین
☀️الرّضا (علیه السلام)- فَلَیْسَ یَحْتَاجُ أَنْ یُسَمِّیَ نَفْسَهُ وَ لَکِنَّهُ اخْتَارَ لِنَفْسِهِ أَسْمَاءً لِغَیْرِهِ یَدْعُوهُ بِهَا لِأَنَّهُ إِذَا لَمْ یُدْعَ بِاسْمِهِ لَمْ یُعْرَفْ فَأَوَّلُ مَا اخْتَارَ لِنَفْسِهِ الْعَلِیُّ الْعَظِیمُ لِأَنَّهُ أَعْلَی الْأَشْیَاءِ کُلِّهَا فَمَعْنَاهُ اللَّهُ وَ اسْمُهُ الْعَلِیُّ الْعَظِیمُ هُوَ أَوَّلُ أَسْمَائِهِ عَلَا عَلَی کُلِّ شَیْء.
🔅امام رضا علیه السلام فرمودند: خداوند نیاز ندارد که خود را با نام‌هایی بنامد ولی برای خود، نام‌هایی را برگزید تا دیگران او را با آن‌ها بخوانند؛ چراکه اگر با نام خود (نامی که بر خود گذارده) خوانده نشود، شناخته‌نمی‌شود. پس اوّلین نامی که برای خود برگزید، الْعَلِیُّ الْعَظیمُ است؛ چراکه این نام از همه چیز بالاتر است. معنای این نام، الله است و اسم این، الْعَلِیُّ الْعَظیمُ می‌باشد. و این اوّلین نام خدا بود؛ چراکه بر همه چیز تواناست.
📚تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۲، ص۳۰۲ الکافی، ج۱، ص۱۱۳/ البرهان/ نورالثقلین
✨✨☀️☀️☀️☀️✨✨
🤲اللهم ما عَرَّفْتَنا مِنَ الْحَقِّ فَحَمِّلْناهُ وَما قَصُرْنا عَنْهُ فَبَلِّغْناهُ.
پروردگارا! هر آن چه از حق به ما شناساندي تاب و تحملش را نيز به ما بده و هر آن چه که ما در رسیدن به آن کوتاهی کردیم ما را به آن برسان.
ثبت دیدگاه