بحار الأنوار (ط – بيروت) ؛ ج43 ؛ ص54
وَ مِنْهُ وَ رُوِيَ عَنْ مُجَاهِدٍ قَالَ خَرَجَ النَّبِيُّ ص وَ هُوَ آخِذٌ بِيَدِ فَاطِمَةَ عَلَيْهَا السَّلَامُ فَقَالَ مَنْ عَرَفَ هَذِهِ فَقَدْ عَرَفَهَا وَ مَنْ لَمْ يَعْرِفْهَا فَهِيَ فَاطِمَةُ بِنْتُ مُحَمَّدٍ وَ هِيَ بَضْعَةٌ مِنِّي وَ هِيَ قَلْبِي وَ رُوحِيَ الَّتِي بَيْنَ جَنْبَيَّ فَمَنْ آذَاهَا فَقَدْ آذَانِي وَ مَنْ آذَانِي فَقَدْ آذَى اللَّهَ
از مجاهد روايت شده است: روزى پيامبر در حالى كه دست فاطمه را در دست گرفته بود فرمود: هر كس اين دختر را مىشناسد، كه مىشناسد و هر كس كه نمىشناسد بداند كه او فاطمه دختر محمّد پيامبر خداست، و او پارهاى از وجود من، و او قلب من و روح من است، پس هر كه او را آزار دهد مرا آزرده است و هر كه مرا بيازارد خدا را آزرده است.
ثبت دیدگاه