بِسمِ اللهِ الرَّحمنِ الرَّحیمِ
من هجر پدر ندیده بودم سخت است کنون که آزمودم
سالیانی است بس دراز که شیعه ی بی پناه همچون هزاران منتظر چشم به راه ، دیده ی امید به دروازه ی سحر دوخته ، بی پناه و بی پدر.
راستی چه دشوار است پدر داشتن و در فراقش سوختن ، از نعمت دیدارش محروم بودن و با طعنه ی اغیار ساختن.
چه رنج آور است، مروارید اشک را در چشمان، بغض را درگلو، آرزو را به دل ، درد فراق را در سینه و غبار یتیمی را به چهره تحمّل نمودن .
چه جان فرساست … لحظه به لحظه مورد عنایت و لطف پدر بودن و در حسرت دیدار ماندن .
پروردگارا …می دانیم سنّت جاری تو در گستره ی خلقت چنین بوده و هست که هرگاه قدر نعمتی دانسته نشود جزای ناسپاسی و کفران آن حرمان است و ابتلاء و پی آمدش درماندگی و واماندگی . بر ما روشن است که از دلایل یتیمی ایتام آل محمد (ص) ناسپاسی نعمت هدایت و ولایت است. امّا تو خود فرموده ای که بندگانت پس از بازگشت و پشیمانی مشمول لطف بی کران تو خواهند بود و نا امیدان در صف کافران و زیانکاران.
اینک ای رحیم غفّار ما توبه کنندگان و درماندگان محروم خسته و افسرده، بیچاره و از پای مانده چشم به راه رحمت واسعه ات دوخته ایم و از تو امید عفو و عنایت داریم. گناهانمان ببخش و پشیمانیمان را بپذیر و عرض ادب و سلام ما را به محضر مهدی عجل الله تعالی فرجه الشّریف، آن یار پرده نشین ابلاغ فرما و دستمان را به دامان پر مهرش برسان. دعاهای آن پدر رئوف و عطوف را در حقّ ما مستجاب فرما و خطاها و لغزش ها و گناهان، کج روی ها، خصومت ها و دنیا طلبی های ما و گذشتگانمان را که هجران طولانی و دوری از جوار پدر را سبب شده است از صحیفه ی اعمالمان بزدای.
از تو عاجزانه می خواهیم ما را از صف مغضوبین خویش خارج نموده و از محبّین، چشم به راهان و مشتاقان ظهور موفورالسّرور مهدی آل محمّد (ص) قرار دهی . و این خطابمان را به محضر آن یوسف گم گشته ابلاغ فرمایی. يا أَبانَا اسْتَغْفِرْ لَنا ذُنُوبَنا إِنَّا كُنَّا خاطِئِينَ (یوسف: 97) اى پدر از خدا آمرزش گناهان ما را بخواه كه ما خطا كار بوديم.
ثبت دیدگاه