فرستادن صلوات بر پیامبر هنگام شنیدن نام ایشان ، باعث می شود که خداوند و فرشتگان و همه ی آفریده های خداوند بر انسان صلوات فرستند

الكافي (ط – الإسلامية) ؛ ج‏2 ؛ ص492

– عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ خَالِدٍ عَنْ إِسْمَاعِيلَ بْنِ مِهْرَانَ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ أَبِي حَمْزَةَ عَنْ أَبِيهِ وَ حُسَيْنِ بْنِ أَبِي الْعَلَاءِ عَنْ أَبِي بَصِيرٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ قَالَ: إِذَا ذُكِرَ النَّبِيُّ ص فَأَكْثِرُوا الصَّلَاةَ عَلَيْهِ فَإِنَّهُ مَنْ صَلَّى عَلَى النَّبِيِّ ص صَلَاةً وَاحِدَةً صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ أَلْفَ صَلَاةٍ فِي أَلْفِ صَفٍّ مِنَ الْمَلَائِكَةِ وَ لَمْ يَبْقَ شَيْ‏ءٌ مِمَّا خَلَقَهُ اللَّهُ إِلَّا صَلَّى عَلَى الْعَبْدِ لِصَلَاةِ اللَّهِ عَلَيْهِ وَ صَلَاةِ مَلَائِكَتِهِ فَمَنْ لَمْ يَرْغَبْ فِي هَذَا فَهُوَ جَاهِلٌ مَغْرُورٌ قَدْ بَرِئَ اللَّهُ مِنْهُ وَ رَسُولُهُ وَ أَهْلُ بَيْتِهِ.

– امام صادق (ع) فرمود: هر گاه نام پيغمبر در میان شما برده شود ، بسيار بر او صلوات بفرستيد، زيرا هر كه يك بار بر پيغمبر (ص) صلوات بفرستد، خداوند هزار بار در هزار صف از فرشته‏ها بر او صلوات می فرستد و چيزى از آن چه خداوند آفريده است باقی نمی ماند مگر اين كه بر آن بنده به خاطر صلوات خداوند و فرشته ها صلوات می فرستند، و هر كه در اين فضيلت رغبت نكند،(یعنی صلوات نفرستد ) او نادان است و مغرور و خدا و رسول و اهل بيتش از او بيزارند.