☀️ عَنْ بُرَیْدٍ الْعِجْلِیِّ فِی حَدِیثٍ قَالَ قُلْتُ لِأَبِی‌جَعْفَرٍ (علیه السلام ) أَیُّهُمَا أَفْضَلُ فِی الصَّلَاهًِْ، کَثْرَهًُْ الْقُرْآنِ، أَوْ طُولُ اللَّبْثِ فِی الرُّکُوعِ وَ السُّجُودِ فِی الصَّلَاهًِْ؟ فَقَالَ: کَثْرَهًُْ اللَّبْثِ فِی الرُّکُوعِ وَ السُّجُودِ فِی الصَّلَاهًِْ أَفْضَلُ، أَ مَا تَسْمَعُ لِقَوْلِ اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ فَاقْرَؤُا ما تَیَسَّرَ مِنْهُ وَ أَقِیمُوا الصَّلاةَ إِنَّمَا عَنَی بِإِقَامَهًِْ الصَّلَاهًِْ طُولَ اللَّبْثِ فِی الرُّکُوعِ وَ السُّجُودِ .
🔅 برید عجلی گوید: از امام باقر (علیه السلام) پرسیدم: « کدامیک از این دو در نماز افضل است؛ بیشتر قرآن خواندن یا طول‌دادن رکوع و سجود»؟ حضرت فرمود: « بسیار درنگ‌کردن در رکوع و سجود . مگر کلام خداوند متعال را نشنیده‌ای که می‌فرماید: « فَاقْرَؤُا ما تَیَسَّرَ مِنْهُ، وَ أَقِیمُوا الصَّلاةَ»
پس هر مقدار از قرآن را که میسّر است قرائت کنید، ولی نماز را کاملاً بپا دارید. مسلّما مقصود خداوند از وَ أَقِیمُوا الصَّلاةَ بسیار درنگ‌کردن در رکوع و سجود و طول‌دادن آن دوست».
📚تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۷، ص۱۵۰ وسایل الشیعهًْ، ج۶، ص۳۳۳/ مستدرک الوسایل، ج۴، ص۴۳۹/ بحارالأنوار، ج۸۲، ص۱۱۷
🔸〰〰🔸〰〰🔸〰〰🔸
🤲 «رَبِّ اجْعَلْنِي مُقِيمَ الصَّلَاةِ وَمِنْ ذُرِّيَّتِي ۚ رَبَّنَا وَتَقَبَّلْ دُعَآءِ»
ای پروردگار من! مرا بر پادارنده نماز قرار ده، و نیز از فرزندانم [برپادارندگان نماز قرار ده]. و ای پروردگار من دعایم را بپذیر. (۴۰: ابراهیم)
ثبت دیدگاه