❇️عبدالله بن أبی یعفور میگوید به امام صادق علیه السلام گفتم : « من با مردم رفت و آمد میکنم و بسیار تعجب میکنمش از اقوامی که ولایت شما را قبول ندارند و ولایت اولی و دومی را معتقد هستند و در عین حال امانتدار، راستگو، و باوفا به عهد هستند اما اقوامی که به شما معتقد هستند به خوبی آنها امانتدار و باوفای به عهد و راستگو نیستند؟ امام با غضب رو به من کرد و فرمود :
✅« دین ندارد کسی که با ولایت امام جائری که از طرف خدا نیست دینداری میکند ، عتاب و سرزنشی بر کسی که با امام عادل من عندالله دینداری میکند نیست ».
گفتم : آنها دین ندارند و اینها عتاب ندارند؟؟
فرمود : « بله آنها دین ندارند و اینها عتاب ندارند »
🔶🔶سپس فرمود : «آیا قول خداوند را نشنیده ای؟
« الله ولى الذين آمنوا يخرجهم من الظلمات إلى النور» خداوند (اهل ایمان) را از ظلمات گناه به نور توبه و مغفرت به خاطر داشتن ولایت امامان عادل خارج مىکند؛
و خداوند فرمود : « والذين كفروا اولياؤهم الطاغوت يخرجونهم من النور إلى الظلمات»
گفتم : «آیا خداوند از این آیه کفار را قصد و اراده نکرده است ؟»
⚡️فرمود : « کدام نور برای کافر است که بخواهد از آن نور خارج شود به سمت ظلمات ؟! به درستیکه فقط از این آیه قصد کرده است کسانی را که داخل در نور اسلام آمدند و بر نور اسلام بودند و هنگامی که ولایت امامان جور را گردن نهادند از نور اسلام به وسیله ولایت ظالمین به ظلمات کفر منتقل شدند و خداوند واجب کرد بر ایشان آتش را همراه کفار و فرمود : « اولئك أصحاب النار هم فيها خالدون»
📚تفسیر عیاشی، ج 1، ص 138 و کافی، ج 1، ص 375
dinemosafa@
ثبت دیدگاه