پ
پ

✳️ إِبْرَاهِيمُ بْنُ هَاشِمٍ عَنْ مُحَمَّدٍ اَلْبَرْقِيِّ عَنْ خَلَفِ بْنِ حَمَّادٍ عَنْ مُحَمَّدٍ اَلْقُطْبِيِّ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ يَقُولُ: اَلنَّاسُ غَفَلُوا قَوْلَ رَسُولِ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ فِي عَلِيٍّ يَوْمَ غَدِيرِ خُمٍّ كَمَا غَفَلُوا يَوْمَ مَشْرَبَةِ أُمِّ إِبْرَاهِيمَ أَتَاهُ اَلنَّاسُ يَعُودُونَهُ فَجَاءَ عَلِيٌّ عَلَيْهِ السَّلاَمُ لِيَدْنُوَ مِنْ رَسُولِ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ فَلَمْ يَجِدْ مَكَاناً فَلَمَّا رَأَى رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ أَنَّهُمْ لاَ يُوَسِّعُونَ لِعَلِيٍّ نَادَى يَا مَعْشَرَ اَلنَّاسِ فَرِّجُوا لِعَلِيٍّ ثُمَّ أَخَذَ بِيَدِهِ فَقَعَدَ مَعَهُ فِرَاشَهُ ثُمَّ قَالَ يَا مَعْشَرَ اَلنَّاسِ هَؤُلاَءِ أَهْلُ بَيْتِي تَسْتَخِفُّونَ بِهِمْ وَ أَنَا حَيٌّ بَيْنَ ظَهْرَانَيْكُمْ أَمَا وَ اَللَّهِ لَئِنْ غِبْتُ عَنْكُمْ فَإِنَّ اَللَّهَ لاَ يَغِيبُ عَنْكُمْ إِنَّ اَلرَّوْحَ وَ اَلرَّاحَةَ وَ اَلرِّضْوَانَ وَ اَلْبِشْرَ وَ اَلْبِشَارَةَ وَ اَلْحُبَّ وَ اَلْمَحَبَّةَ لِمَنِ اِئْتَمَّ بِعَلِيٍّ وَ وَلاَيَتِهِ وَ سَلَّمَ لَهُ وَ لِلْأَوْصِيَاءِ مِنْ بَعْدِهِ حَقٌّ عَلَيَّ لَأُدْخِلَنَّهُمْ فِي شَفَاعَتِي لِأَنَّهُمْ أَتْبَاعِي وَ مَنْ تَبِعَنِي فَإِنَّهُ مِنِّي مَثَلٌ جَرَى فِيَّ مِنْ إِبْرَاهِيمَ – لِأَنِّي مِنْ إِبْرَاهِيمَ وَ إِبْرَاهِيمُ مِنِّي وَ دِينُهُ دِينِي وَ سُنَّتُهُ سُنَّتِي وَ فَضْلُهُ مِنْ فَضْلِي وَ أَنَا أَفْضَلُ مِنْهُ وَ فَضْلِي لَهُ فَضْلٌ تَصْدِيقُ قَوْلِي قَوْلُهُ عَزَّ وَ جَلَّ – ذُرِّيَّةً بَعْضُهٰا مِنْ بَعْضٍ وَ اَللّٰهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ.

✴️ امام صادق علیه السّلام فرمود: مردم از فرموده رسول خدا صلی الله علیه و آله درباره علی در روز غدیر خمّ غفلت کردند، همان طور که از روزی که پیامبر صلی الله علیه و آله در مشربه اُمّ ابراهیم بود، غفلت ورزید ند. در آن روز مردم به دیدار ایشان می‌آمدند. پس علی علیه السّلام
خواست به رسول خدا صلی الله علیه و آله نزدیک شود امّا جایی نیافت و چون رسول خدا صلی الله علیه و آله مشاهده فرمود که حاضران برای علی علیه السّلام جا باز نمی کنند، ندا کرد: ای مردم، برای علی جا باز کنید، سپس دست وی را گرفت و بر روی زمین، روی زیراندازی که خود روی آن نشسته بود، نشانده، سپس فرمود: ای مردم، اینان اهل بیت من هستند و در حالی که من هنوز زنده و در بین شما هستم، ایشان را سبک می‌شمارید؟! به خدا سوگند که اگر من از دید شما نهان گردم، خداوند شما را زیر نظر دارد، یقین داشته باشید رحمت، آسودگی، رضوان، خوشرویی و بشارت، دوستی و محبّت از آنِ کسی است که امامت و ولایت علی علیه السّلام را بپذیرد، و گوش به فرمان او و اوصیای پس از وی باشد و در این صورت بر من فرض است که آنان را شفاعت کنم، چون پیروان من هستند و هرکس پیرو من باشد، از من است و این سنتی است که از ابراهیم به من رسیده است؛ چون من از ابراهیم هستم و ابراهیم از من است؛ دین او دین من است و دین من، دین او؛ و سنّتش سنّت من است و سنّت من سنّت اوست و فضل او از فضل من است و من افضل از او هستم، و فضل من برای وی فضیلت است و گواه بر درستی سخن من قول خدای عزّوجل است که فرمود: «ذُرِّیَّةَ بَعْضُهَا مِن بَعْضٍ وَ اللَّهُ سمَِیعٌ عَلِیم»، {فرزندانی که بعضی از آنان از [نسل ] بعضی دیگرند، و خداوند شنوای داناست. }

📗 بحار الأنوار ، ج ۳۶، ص ۲۴۸
📙 بصائر الدرجات، ج ۱، ص ۵۳
📕 البرهان في تفسير القرآن ج ۱، ص ۶۱۳، [سورة آل‌عمران : آیة 45]

〰️〰️🔸〰️〰️🔸〰️〰️🔸〰️〰️🔸〰️〰️

🤲 اللهم عجل لولیک الفرج
🤲 الحمدلله الذی جَعلنا مِنْ الْمُتَمَسِّکِینَ بِوِلاَیَةِ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ وَ الْأَئِمَّةِ المعصومین عَلَیْهِمُ السَّلاَمُ.

ثبت دیدگاه

  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تیم مدیریت در وب منتشر خواهد شد.
  • پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
  • پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.