أَشْهَدُ أَنَّک قَدْ أَقَمْتَ الصَّلوةَ ، وَ اتَیْتَ الزَّکوةَ ، وَ أَمَرْتَ بِالْمَعْرُوفِ ، وَ نَهَیْتَ عَنِ الْمُنْکَرِ وَ الْعُدْوانِ، وَ أَطَعْتَ اللهَ وَ ما عَصَیْتَهُ، وَ تَمَسَّکْتَ بِهِ وَ بِحَبْلِهِ فَأَرْضَیْتَهُ، وَ خَشیتَهُ وَ راقَبْتَهُ وَ اسْتَجَبْتَهُ ، وَ سَنَنْتَ السُّنَنَ ، وَ أَطْفَأْتَ الْفِتَنَ ، وَ دَعَوْتَ إِلَى الرَّشادِ ، وَ أَوْضَحْتَ سُبُلَ السَّدادِ ، وَ جاهَدْتَ فِى اللهِ حَقَّ الْجِهادِ ،
گواهى میدهم که تو نماز را به پاداشتى، و زکات دادى، وامر به معروف کردى، و از منکر و عداوت نَهى نمودى، و اطاعتِ خدا کردى و نافرمانى وى ننمودى، و به خدا و ریسمان او چنگ زدى تا وى را راضى نمودى، و از وى در خوف و خشیَت بوده نظاره گر او بودى، و او را اجابت نمودى، و سنّتهاى نیکو بوجود آوردى، و آتشهاى فتنه را خاموش نمودى، و دعوت به هدایت و استقامت کردى، و راههاى درست و حقّ را روشن و واضح گرداندى، و در راه خدا بحقّ جهاد نمودى،
وَ کُنْتَ للهِِ طآئِعاً ، وَ لِجَدِّک مُحَمَّد صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَ الِهِ تابِعاً ، وَ لِقَوْلِ أَبـیک سامِعاً ، وَ إِلى وَصِیَّةِ أَخیک مُسارِعاً ،
و فرمانبردارِ خداوند، و پیرو جدّت محمّد صلی الله علیه و آله بودى، و شنواى کلام پدرت على بودى، و پیشى گیرنده به(انجامِ) وصیّت برادرت امام حسن بودى،
وَ لِعِمادِ الدّینِ رافِعاً ، وَ لِلطُّغْیانِ قامِعاً ، وَ لِلطُّغاةِ مُقـارِعاً ، وَ لِلاُْمَّةِ ناصِحاً ، وَ فی غَمَراتِ الْمَوْتِ سابِحاً ، وَ لِلْفُسّاقِ مُکافِحاً ، وَ بِحُجَجِ اللهِ قآئِماً ، وَ لِـلاِْسْلامِ وَ الْمُسْلِمینَ راحِماً ،
و رفعت دهنده پایه شرافتِ دین، و خوار و سرکوب کننده طغیان کنندگان، و کوبنده سرکشان، وخیرخواه و نصیحت گرِ اُمّت بودى، در هنگامى که در شدائدِ مرگ دست و پا میزدى ، و مبارزه کننده با فاسقان بودى، و قیام کننده باحُجَج و براهین الهى ، و ترحُّم کننده بر اسلام ومسلمین بودى،
وَ لِلْحَقِّ ناصِراً ، وَ عِنْدَ الْبَلآءِ صابِراً ، وَ لِلدّینِ کالِئاً ، وَ عَنْ حَوْزَتِهِ مُرامِیاً ، تَحُوطُ الْهُدى وَ تَنْصُرُهُ ، وَ تَبْسُطُ الْعَدْلَ وَ تَنْشُرُهُ ، وَ تَنْصُرُ الدّینَ وَ تُظْهِرُهُ ، وَ تَکُفُّ الْعابِثَ وَ تَزْجُرُهُ ، وَ تَأْخُذُ لِلدَّنِىِّ مِنَ الشَّریفِ ، وَ تُساوی فِى الْحُکْمِ بَیْنَ الْقَوِىِّ وَ الضَّعیفِ ،
یارى گرِ حق بودى، در هنگام بلاء شکیبا و صابر، حافظ و مراقب دین، و مدافع حریم آن بودى، (طریقِ) هدایت را حفظ نموده یارى مینمودى، عدل و داد را گسترش داده و وسعت مى بخشیدى، دین و آئینِ الهى را یارى نموده آشکار مى نمودى، یاوه گویان را (از ادامه راه) بازداشته جلوگیرى می کردى، حقّ ضعیف را از قوى باز میستاندى، در قضاوت و داورى بین ضعیف و قوى برابر حُکم می نمودى،
〰️〰️▪️〰️〰️▪️〰️〰️▪️〰️〰️▪️〰️〰️
کُنْتَ رَبیعَ الاَْیْتامِ ، وَ عِصْمَةَ الاَْ نامِ ، وَ عِزَّ الاِْسْلامِ ، وَ مَعْدِنَ الاَْحْکامِ ، وَ حَلیفَ الاِْنْعامِ ،
تو بهار یتیمان بودى، نگاهبان و حافظ مردم بودى، مایه عـزّت و سرافرازى اسلام، معدنِ احکام الهى، هم پیمان نیکى و احسان بودى،
سالِکاً طَرآئِقَ جَدِّک وَ أَبیک ، مُشْبِهاً فِى الْوَصِیَّةِ لاَِخیـک ، وَفِىَّ الذِّمَـمِ ، رَضِىَّ الشِّیَمِ ، ظاهِرَ الْکَرَمِ ، مُتَهَجِّداً فِى الظُّلَمِ ، قَویمَ الطَّرآئِقِ ، کَریمَ الْخَلائِقِ ، عَظیمَ السَّوابِقِ ، شَریفَ النَّسَبِ ، مُنیفَ الْحَسَبِ ، رَفیعَ الرُّتَبِ ، کَثیرَ الْمَناقِبِ ، مَحْمُودَ الضَّرآئِبِ ، جَزیلَ الْمَواهِبِ ، حَلیمٌ رَشیدٌ مُنیبٌ ، جَوادٌ عَلیمٌ شَدیدٌ ، إِمامٌ شَهیدٌ، أَوّاهٌ مُنیبٌ ، حَبیبٌ مَهیبٌ ،
پوینده طریقه جدّ و پدرت و در سفارشات و وصایا همسانِ برادرت بودى، وفادار به پیمانها، داراى سجایاىِ پسندیده، و باجود و کَرَمِ آشکار بودى، شب زنده دار (به عبادت) در دلِ شبهاىِ تاریک، معتدل و میانه رو در روشها ،با سجایا و اخلاقِ کریمانه، داراى سوابقِ باعظمت و ارزشمند، داراى نَسَبِ شریف، وحَسَبِ والا، بادرجات و رتبه هاىِ رفیع و عالى، مناقب وفضائلِ بسیار، سِرِشتها و طبیعتهاى مورد ستایش، و با عطایا و مواهبِ بزرگ بودى،حلیم و صبور،هدایت شده،بازگشت کننده بسوى خدا، با جود و سخاوت ـ دانا ـ توانا و قاطع، پیشواى شهید،بسیار نالان و گریان در پیشگاه خداوند، محبوب و با هیبت بودى،
کُنْتَ لِلرَّسُولِ صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَ الِهِ وَلَداً ، وَ لِلْقُرْءانِ سَنَداً مُنْقِذاً وَ لِلاُْ مَّةِ عَضُداً ، وَ فِى الطّاعَةِ مُجْتَهِداً ،
تو براى پیامبر که درود خدا بر او و آل او باد فرزند، و براى قرآن پشتوانه نجات دهنده، و براى امّتِ اسلام بازوى توانا، و در طاعتِ حقّ کوشا بودى،
حافِظاً لِلْعَهْدِ وَالْمیثاقِ ، ناکِباً عَنْ سُبُلِ الْفُسّاقِ وَ باذِلاً لِلْمَجْهُودِ ، طَویلَ الرُّکُوعِ وَ السُّجُودِ ،
توحافظِ عهد وپیمانِ الهى، دورى کننده از طُرُقِ فاسقان بودى، و آنچه در توان داشتى (براى اِعلاءِ کلمه حقّ) بذل نمودى، داراى رکوع و سجود طولانى بودى،
زاهِداً فِى الدُّنْیا زُهْدَ الرّاحِلِ عَنْها ، ناظِراً إِلَیْها بِعَیْنِ الْمُسْتَوْحِشینَ مِنْها ، امالُک عَنْها مَکْفُوفَةٌ ، وَ هِمَّتُک عَنْ زینَتِها مَصْرُوفَةٌ ، وَ أَلْحاظُک عَنْ بَهْجَتِها مَطْرُوفَةٌ ، وَ رَغْبَتُک فِى الاْخِرَةِ مَعْرُوفَةٌ ، حَتّـى إِذَا الْجَوْرُ مَدَّ باعَهُ ، وَ أَسْفَرَ الظُّلْمُ قِناعَهُ ، وَ دَعَا الْغَىُّ أَتْباعَهُ،
تو مانند کسیکه از دنیا رخت برخواهد بست از آن روگردان بودى، و مانند کسانی که از دنیا در وحشت و هراس به سر میبرند به آن نگاه می کردى، آرزوهایت از (تعلّق به) دنیا بازداشته شده، و همّت و کوششت از زیور دنیا رو گردانده بود، دیدگانت را از بهجت و سرور دنیا بسته بودی، واشتیاق و مِیلَت به آخرت شهره آفاق بود ، تا آنکه جور و ستم دستِ تعدّى دراز نمود، و ظلم و سرکشى نقاب از چهره برکشید ، و ضـلالت و گمـراهى پیروان خویش را فرا خواند
وَ أَنْتَ فی حَرَمِ جَدِّک قاطِنٌ ، وَ لِلظّـالِمینَ مُبایِنٌ ، جَلیسُ الْبَیْتِ وَ الْمِحْـرابِ ، مُعْتَزِلٌ عَنِ اللَّـذّاتِ وَ الشَّـهَواتِ ، تُنْکِـرُ الْمُنْکَـرَ بِقَلْبِـک وَ لِسانِک ، عَلى حَسَبِ طاقَتِـک وَ إِمْکانِـک ، ثُمَّ اقْتَضاک الْعِلْمُ لِـلاِْنْکارِ، وَ لَزِمَک أَلْزَمَک أَنْ تُـجـاهِدَ الْـفُجّـارَ،
با آنـکه تو در حَرَمِ جدّت متوطّن بودى، و از ستمکاران فاصله گرفته بودى، و مُلازمِ منزل و محرابِ عبادت بوده، واز لذّتها و شهوات دنیوى کناره گیری میکردى، و بر حسب طاقت و تَوانَت مُنکَر را با قلب و زبانت انکار مى نمودى، پس از آن علم و دانشت اقتضاى نمودن انکار نمود، و بر تو لازم گشت و لازم نمود تا با بدکاران رو در رو جهادکنى،
〰️〰️▪️〰️〰️▪️〰️〰️▪️〰️〰️▪️〰️〰️
فَـسِـرْتَ فـی أَوْلادِکَ وَ أَهـالیـک ، وَ شیعَـتِک وَ مَوالیک وَ صَدَعْتَ بِالْحَـقِّ وَ الْبَـیّـِنَـةِ ، وَ دَعَوْتَ إِلَى اللهِ بِالْحِکْمَةِ وَ الْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ، وَ أَمَرْتَ بِإِقامَةِ الْحُدُودِ ، وَ الطّاعَةِ لِلْمَعْبُودِ، وَ نَهَیْتَ عَنِ الْخَبآئِثِ وَ الطُّـغْیانِ،
بنابراین درمیان فرزندان و خانوادهات، و پیروان و دوستانت روانه شدى، و حقّ و برهان را آشکار نمودى، و با حکمت و پند و اندرزِ نیکو (مردم را) به سوىِ خدا فراخواندى ، وبه برپادارىِ حدودِ الهى ، و طاعتِ معبود امر نمودى ، و از پلیدى ها و سرکشى نهى فرمودى،
وَ واجَهُـوک بِالظُّـلْمِ وَ الْعُـدْوانِ ، فَجاهَدْتَهُمْ بَعْدَ الاْیعازِ لَهُمْ الاْیعادِ إِلَیْهِمْ ، وَ تَأْکیدِ الْحُجَّةِ عَلَیْهِمْ ، فَنَکَثُوا ذِمامَک وَ بَیْعَتَکَ،
ولى آنها به ستم و دشمنى رویاروىِ تو قرار گرفتند، پس تو نیز با آنان به جهاد برخاستى پس از آنکه (حقّ را) به آنان گوشزد نمودى آنها را به عـذابِ الهى تهدید نمودى، و حجّت را بر آنها مؤکّد فرمودى، ولى عهد و پیمان وبیعت تو را شکستند،
وَ أَسْخَطُوا رَبَّک وَ جَدَّ ک ، وَ بَدَؤُوک بِالْحَرْبِ ، فَثَبَتَّ لِلطَّعْنِ وَالضَّرْبِ ، وَ طَحَنْتَ جُنُودَ الْفُـجّارِ ، وَاقْتَحَمْتَ قَسْطَلَ الْغُبارِ ، مُجالِداً بِذِى الْفَقارِ ، کَأَنَّک عَلِىٌّ الْمُخْتارُ،
و پروردگار تو جدّت را بخشم آوردند، و با تو شروع به جنگ کردند، پس تو به جهت زد و خورد و پیکار استوار شدى، و لشکریان فاجر را خُورد و آسیا نمودى، و درگَرد و غُبار نبرد فرو رفتى، وچنان با ذوالفقار جنگیدى، که گویا علىّ مرتضى هستى،
فَلَمّا رَأَوْک ثابِتَ الْجاشِ، غَیْرَ خآئِف وَ لا خاش ، نَصَبُوا لَک غَوآئِلَ مَکْرِهِمْ ، وَ قاتَلُوکَ بِکَیْدِهِمْ وَ شَرِّهِمْ، وَ أَمَرَ اللَّعینُ جُنُودَهُ ، فَمَنَعُوک الْمآءَ وَ وُرُودَهُ ،
پس چون تو را با قلبى مطمئن، بدون ترس و هراس یافتند، شرورِ مکر و حیله شان را بر تو برافراشتند و از درِ نیـرنگ و فساد با تو قتال نمودند، و آن ملعون لشکریانش را فرمان داد، تا تو را از آب و استفاده آن منع نمودند،
وَ ناجَزُوک الْقِتالَ ، وَ عاجَلُوک النِّزالَ ، وَ رَشَقُوک بِالسِّهامِ وَ النِّبالِ ،وَ بَسَطُوا إِلَیْک أَکُفَّ الاِصْطِلامِ، وَ لَمْ یَرْعَوْا لَک ذِماماً، وَ لاراقَبُوا فیک أَثاماً، فی قَتْلِهِمْ أَوْلِیآءَک ، وَ نَهْبِهِمْ رِحالَکَ،
و با تو قتال نمودند، و به جنگ و مبارزه با تو شتافتند، و تیرها و خدنگها بسوى تو پرتاب نمودند، و براى استیصال و ناچار نمودن تو دست دراز کردند، و حُرمتى براى تو مراعات نکردند، و از هیچ گناهى در مورد تو خوددارى ننمودند، چه در کشتن آنها دوستانت را، و چه در غارت اثاثیه خیمه هایت،
وَ أَنْتَ مُقَدَّمٌ فِى الْهَبَواتِ ، وَ مُحْتَمِلٌ لِلاَْذِیّاتِ ، قَدْ عَجِبَتْ مِنْ صَبْرِک مَلآئِکَةُ السَّماواتِ، فَأَحْدَقُوا بِک مِنْ کُلّ الْجِهاتِ ، وَ أَثْخَنُوک بِالْجِراحِ ،
(بارى)تو در گَرد و غُبارهاى جنگ پیش تاختى، و آزار و اذیّتهاى فراوانى تحمّل نمودى، آنچنانکه فرشتگانِ آسمانها ازصبر و شکیبائى توبه شگفت آمدند، پس دشمنان از همه طرف به تو هجوم آوردند، و تورا به سبب زخم ها و جراحتها ناتوان نمودند،
وَ حالُوا بَیْنَک وَ بَیْنَ الرَّواحِ ، وَلَمْ یَبْقَ لَک ناصِرٌ ، وَ أَنْتَ مُحْتَسِبٌ صابِرٌ ، تَذُبُّ عَنْ نِسْوَتِک وَ أَوْلادِک ، حَتّى نَکَسُوکَ عَنْ جَوادِک ،
و راه خلاص و رفتن بر تو بستند، تا آنکه هیچ یاورى برایت نماند، ولى تو حسابگر (عمل خویش براى خدا)و صبور بودى، از زنان و فرزندانت دفاع و حمایت مینمودى، تاآنکه تو را از اسبِ سوارىات به زمین انداختند،
فَهَوَیْتَ إِلَى الاَْرْضِ جَریحاً ، تَطَؤُک الْخُیُولُ بِحَوافِرِها، وَ تَعْلُوکَ الطُّغاةُ بِبَواتِرِها ، قَدْ رَشَحَ لِلْمَوْتِ جَبینُک ،وَ اخْتَلَفَتْ بِالاِنْقِباضِ وَ الاِنْبِساطِ شِمالُک وَ یَمینُک ،
پس با بدن مجروح بر زمین سقوط کردى، در حالی که اسبها تو را با سُمهاى خویش کوبیدند ، و سرکشان با شمشیرهاى تیزِشان بر فرازت شدند، پیشانىِ تو به عرقِ مرگ مرطوب شد، و دستانِ چپ و راستت به باز و بسته شدن در حرکت بود ،
تُدیرُ طَرْفاً خَفِیّاً إِلى رَحْلِک وَ بَیْتِک ، وَ قَدْ شُغِلْتَ بِنَفْسِک عَنْ وُلْدِک وَ أَهالیک ،
پس گوشـه نظرى به جانب خِیام و حَرَمَت گرداندى، در حالیکه از زنان و فرزندانت (روگردانده) به خویش مشـغول بودى ،
وَ أَسْرَعَ فَرَسُک شارِداً ، إِلى خِیامِک قاصِداً ، مُحَمْحِماً باکِیاً ،
اسبِ سوارى ات با حال نفرت شتافت ، شیـهه کُنان و گریـان، به جانبِ خیمه ها رو نمود ،
فَلَمّا رَأَیْنَ النِّـسآءُ جَوادَک مَخْزِیّاً ، وَ نَظَرْنَ سَرْجَک عَلَیْهِ مَلْوِیّاً ، بَرَزْنَ مِنَ الْخُدُورِ ، ناشِراتِ الشُّعُورِ عَلَى الْخُدُودِ ، لاطِماتِ الْوُجُوهِ سافِرات ، وَ بِالْعَویلِ داعِیات ، وَ بَعْدَ الْعِزِّ مُذَلَّلات، وَ إِلى مَصْرَعِک مُبادِرات،
پس چون بانوانِ حَرَم اسبِ تیز پاى تو را خوار و زبون بدیدند،و زینِ تو را بر او واژگونه یافتند، از پسِ پرده ها(ىِ خیمه) خارج شدند،در حالیکه گیسوان برگونه ها پراکنده نمودند، بر صورت ها لطمه مى زدند و نقاب از چهرهها افکنده بودند، و با صداى بلند شیون میکردند ، و از اوجِ عزّت به حضیض ذلّت در افتاده بودند، و به سوىِ قتلگاه تو مى شتافتند،
〰️〰️▪️〰️〰️▪️〰️〰️▪️〰️〰️▪️〰️〰️
وَ الشِّمْرُ جالِسٌ عَلى صَدْرِکَ، وَ مُولِـغٌ سَیْفَهُ عَلى نَحْرِک ، قابِضٌ عَلى شَیْبَتِک بِیَدِهِ ، ذابِـحٌ لَک بِمُهَنَّدِهِ ، قَدْ سَکَنَتْ حَوآسُّک ، وَ خَفِیَتْ أَنْفاسُک ، وَ رُفِـعَ عَلَى الْقَناةِ رَأْسُکَ،
در همان حال شِمرِ ملعون بر سینه مبارکت نشسته، و شمشیر خویش را بر گلـویت سیراب مینمود ، با دستى مَحاسنِ شریفت را در مُشت میفشرد ، (و با دست دیگر) با تیغِ آخته اش سر از بدنت جدا مى کرد، تمامِ اعضا و حواسّت ازحرکت ایستاد، نَفَسهاىِ مبارکت در سینه پنهان شد ، و سرِ مقدّست بالای نیزه رفت،
وَ سُبِىَ أَهْلُک کَالْعَبیدِ ، وَ صُفِّدُوا فِى الْحَدیدِ ، فَوْقَ أَقْتابِ الْمَطِیّاتِ ، تَلْفَحُ وُجُوهَهُمْ حَرُّ الْهاجِراتِ، یُساقُونَ فِى الْبَراری وَالْفَلَواتِ ، أَیْدیهِمْ مَغلُولَةٌ إِلَى الاَْعْناقِ ، یُطافُ بِهِمْ فِى الاَْسْواقِ ،
اهل و عیالت چون بردِگان به اسیرى رفتند ،و در غُل و زنجیر آهنین بر فراز جهازِ شتران در بند شدند، گرماى (آفتابِ) نیمروز چهره هاشان مى سوزاند ، در صحراها و بیابانها کشیده میشدند ، دستانشان به گَردَنها زنجیر شده،در میان بازارها گردانده میشدند،
فَالْوَیْلُ لِلْعُصاةِ الْفُسّاقِ ، لَقَدْ قَتَلُوا بِقَتْلِک الاِْسْلامَ ، وَ عَطَّلُوا الصَّلوةَ وَ الصِّیامَ ، وَ نَقَضُوا السُّنَنَ وَ الاَْحْکامَ، وَ هَدَمُوا قَواعِدَ الاْیمانِ، وَ حَرَّفُوا ایاتِ الْقُرْءانِ ، وَ هَمْلَجُوا فِى الْبَغْىِ وَالْعُدْوانِ ،
اى واى بر این سرکشان گناهکار!، چه اینکه با کُشتنِ تو اسلام را کُشتند، و نماز روزه (خدا) را بدون یاور رها نمودند، و سُنّتها و احکام (دین) را از بین برده و شکستند، و پایه هاىِ ایمان را منهدم نمودند، و آیاتِ قرآن را تحریف کرده، در (وادىِ)جنایت و عداوت پیش تاختند،
لَقَدْ أَصْبَحَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَ الِهِ مَوْتُوراً ، وَ عادَ کِتابُ اللهِ عَزَّوَجَلَّ مَهْجُوراً ، وَ غُودِرَ الْحَقُّ إِذْ قُهِرْتَ مَقْهُوراً ،
براستى رسولِ خدا «که درود خدا بر او و آل او باد» (با شهادتِ تو) تنها ماند! (یا مظلوم واقع شد)، و کتاب خداوندِ عزّوجلّ مَتروک گردید، و آنگاه که تو مقهور و مغلوب گشتى، حقّ و حقیقت موردِ خیانت واقع شد،
وَ فُقِدَ بِفَقْدِکَ التَّکْبیرُ وَ التَّهْلیلُ ، وَ التَّحْریمُ وَ التَّحْلیلُ ، وَ التَّنْزیلُ وَ التَّأْویلُ ، وَ ظَهَرَ بَعْدَکَ التَّغْییرُ وَ التَّبْدیلُ ، وَ الاِْلْحادُ وَ التَّعْطیلُ ، وَ الاَْهْوآءُ وَ الاَْضالیلُ ، وَ الْفِتَنُ وَ الاَْباطیلُ،
و به فقدانِ تو تکبیرِ خدا و کلمه توحید، حرام و حلالِ دین، و تنزیل و تأویلِ قرآن جملگى از بین رفت، و پس از تو تغییر و تبدیلِ (احکام)، کفر و اِلحاد و بى سرپرستىِ دین، هوى و هوس ها و گمراهیها، فتنه ها و باطلها جملگى (بر صفحه روزگار) ظاهر شد،
〰️〰️▪️〰️〰️▪️〰️〰️▪️〰️〰️▪️〰️〰️
ثبت دیدگاه