▪️… ایها الناس! آن خدایی که حمد مخصوص او است، ما را به مصیبتهای جلیل و بزرگ و رخنه بزرگی در اسلام مبتلا و امتحان کرد. زیرا امام حسین علیه السّلام با عترتش شهید شدند، زنان و کودکانش اسیر گردیدند و سر مبارکش را بر فراز نیزه در شهرها گردانیدند. و این مصیبتی است که نظیری نخواهد داشت.
ایها الناس! کدام یک از شما بعد از شهادت امام حسین علیه السّلام مسرور و خوشحال خواهد شد؟ کدام چشم است از شما که از ریختن اشک خودداری و مضایقه نماید. در صورتی که آسمانهای هفت گانه برای شهادت امام حسین علیه السّلام گریان شدند، دریاها به وسیله امواج خود، آسمانها به واسطه ارکان خود، زمین به وسیله اطراف و نواحی خود، درختان با شاخههای خود، ماهیان و عمق دریا، ملائکه مقربین و جمیع اهل آسمانها برای قتل امام حسین علیه السّلام گریه کردند.
ایها الناس! کدام قلب است که برای شهید شدن حسین علیه السّلام شکافته نشود؟ کدام قلب است که به حسین علیه السّلام علاقه نداشته باشد؟ کدام گوش است که این مصیبت اسلام را بشنود و ناراحت نشود؟
ایها الناس! ماییم که رانده و پراکنده و تبعید شدیم. گویا ما از فرزندان ترک و کابل هستیم. بدون این که هیچ جرمی مرتکب شده باشیم و هیچ عمل ناپسندی که انجام داده باشیم و رخنه ای که در اسلام ایجاد کرده باشیم. «ما سَمِعْنا بِهذا فِی آبائِنَا الْأَوَّلِینَ… إِنْ هذا إِلَّا اخْتِلاق. » (مومنون / ۲۴ و ص / ۷) {ما یک چنین جنایتی را در زمان آباء و اجدادمان نشنیده ایم. این اولین جنایت و بدعتی است که مرتکب شدند. }
◾️به خدا قسم اگر پیامبر خدا آن طور که به این مردم درباره ما سفارش کرده راجع به کشتن ما توصیه میکرد، اینان بیشتر از این به ما ظلم نمی کردند و ما را نمی کشتند. «إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَیْهِ راجِعُونَ. » چه مصیبتی است که بر ما وارد شد. دردناک ترین، سوزنده ترین، گرانبار ترین، غلیظ ترین، تلخ ترین و گزنده ترین مصیبتها است. اجر و ثواب این مصائب و مظلومیتها را از خدا میخواهم زیرا خدا مقتدر و گیرنده انتقام است.
➖➖➖➖➖➖➖➖
☑️ نیز سید بن طاوس مینگارد: از امام جعفر صادق علیه السّلام روایت شده که حضرت امام زین العابدین علیه السّلام مدت چهل سال در حالی که صائم النهار و قائم اللیل بود، در عزای امام حسین علیه السّلام گریه کرد. هنگامی که وقت افطار فرا میرسید، غلام آن بزرگوار خوراکی و آشامیدنی آن حضرت را حاضر میکرد و در مقابل آن بزرگوار مینهاد و میگفت: ای مولای، من افطار کن! حضرت سجاد میفرمود: پسر پیامبر خدا گرسنه کشته شد! پسر پیغمبر خدا با لب تشنه شهید شد! آن بزرگوار همچنان این سخنان را میگفت و گریه میکرد تا این که غذای آن حضرت به وسیله اشک چشمش تر میشد و آب آشامیدنی آن بزرگوار با اشک چشمش ممزوج میگردید. حضرت سجاد علیه السّلام همیشه این حال را داشت تا به لطف خدا پیوست و از دنیا رحلت کرد.
📙 بحار الأنوار ج ۴۵ ص ۱۴۷
📗 اللهوف على قتلى الطفوف / ترجمه فهرى ؛ النص ؛ ص200
〰🏴〰〰🏴〰〰🏴〰
اللهم عجل لولیک الفرج
اللهم العن الجبت و الطاغوت و النعثل
ثبت دیدگاه