حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ مُوسَى اَلْمُتَوَكِّلُ عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ عَلِيٍّ اَلْخَزَّازِ قَالَ سَمِعْتُ الإمامُ اَلرِّضَا عَلَيْهِ السَّلامُ يَقُولُ : إِنَّ مِمَّنْ يَتَّخِذُ مَوَدَّتَنَا أَهْلَ اَلْبَيْتِ لَمَنْ هُوَ أَشَدُّ لَعْنَةً عَلَى شِيعَتِنَا مِنَ اَلدَّجَّالِ فَقُلْتُ لَهُ يَا اِبْنَ رَسُولِ اَللَّهِ بِمَا ذَا قَالَ بِمُوَالاَةِ أَعْدَائِنَا وَ مُعَادَاةِ أَوْلِيَائِنَا إِنَّهُ إِذَا كَانَ كَذَلِكَ اِخْتَلَطَ اَلْحَقُّ بِالْبَاطِلِ وَ اِشْتَبَهَ اَلْأَمْرُ فَلَمْ يُعْرَفْ مُؤْمِنٌ مِنْ مُنَافِقٍ .
حسن خزّاز گفت : از حضرت آیت الله العظمی امام رضا (جان) صلوات الله علیه شنيدم كه فرمودند : بعضى از كسانى كه ادّعاى محبّت و دوستى ما را دارند ، ضررشان براى شيعيان ما از دجّال بيشتر است. حسن گفت : عرض كردم : اى پسر رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم به چه علّت؟ فرمودند : به خاطر دوستىشان با دشمنان ما و دشمنىشان با دوستان ما.و هر گاه چنين شود ، حقّ و باطل به هم در آميزد و امر مشتبه گردد و مؤمن از منافق باز شناخته نشود.
📚صفات الشیعة جلد ۱ صفحه ۸
📚بحارالأنوار جلد ۷۲ صفحه ۳۹۱
ثبت دیدگاه