في بِضْعِ سِنينَ لِلهِ الْأَمْرُ مِنْ قَبْلُ وَ مِنْ بَعْدُ وَ يَوْمَئِذٍ يَفْرَحُ الْمُؤْمِنُونَ
در چند سال [آينده، اين پيروزى رخ مى‌دهد]. همه‌ی كارها از آن خداست؛ چه قبل و چه بعد [از اين شكست و پيروزى] و در آن روز، مؤمنان [به خاطر پيروزى ديگرى] خوشحال خواهندد بود.
✳️الصَّادِقِ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِیهِ عَنْ جَدِّهِ (علیه السلام) قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) :
خُلِقَ نُورُ فَاطِمَهًَْ (سلام الله علیها) قَبْلَ أَنْ یَخْلُقَ الْأَرْضَ وَ السَّمَاء … فَلَمَّا خَلَقَ اللَّهُ عَزَّوَجَلَّ آدَمَ (علیه السلام) وَ أَخْرَجَنِی مِنْ صُلْبِهِ وَ أَحَبَّ اللَّهُ عَزَّوَجَلَّ أَنْ یُخْرِجَهَا مِنْ صُلْبِی جَعَلَهَا تُفَّاحَهًًْ فِی الْجَنَّهًِْ وَ أَتَانِی بِهَا جَبْرَئِیلُ (علیه السلام) فَقَالَ لِی السَّلَامُ عَلَیْکَ وَ رَحْمَهًُْ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ یَا مُحَمَّدُ (صلی الله علیه و آله) قُلْتُ وَ عَلَیْکَ السَّلَامُ وَ رَحْمَهًُْ اللَّهُ حَبِیبِی جَبْرَئِیلُ (علیه السلام) فَقَالَ یَا مُحَمَّدُ (صلی الله علیه و آله) إِنَّ رَبَّکَ یُقْرِئُکَ السَّلَامَ قُلْتُ مِنْهُ السَّلَامُ وَ إِلَیْهِ یَعُودُ السَّلَامُ قَالَ یَا مُحَمَّدُ (صلی الله علیه و آله) إِنَّ هَذِهِ تُفَّاحَهًٌْ أَهْدَاهَا اللَّهُ عَزَّوَجَلَّ إِلَیْکَ مِنَ الْجَنَّهًِْ فَأَخَذْتُهَا وَ ضَمَمْتُهَا إِلَی صَدْرِی قَالَ یَا مُحَمَّدُ (صلی الله علیه و آله) یَقُولُ اللَّهُ جَلَّ جَلَالُهُ کُلْهَا فَفَلَقْتُهَا فَرَأَیْتُ نُوراً سَاطِعاً وَ فَزِعْتُ مِنْهُ فَقَالَ یَا مُحَمَّدُ (صلی الله علیه و آله) مَا لَکَ لَا تَأْکُلْ کُلْهَا وَ لَا تَخَفْ فَإِنَّ ذَلِکَ النُّورَ لِلْمَنْصُورَهًِْ فِی السَّمَاءِ وَ هِیَ فِی الْأَرْضِ فَاطِمَهًُْ قُلْتُ حَبِیبِی جَبْرَئِیلُ (علیه السلام) وَ لِمَ سُمِّیَتْ فِی السَّمَاءِ الْمَنْصُورَهًَْ وَ فِی الْأَرْضِ فَاطِمَهًَْ (سلام الله علیها) قَالَ سُمِّیَتْ فِی الْأَرْضِ فَاطِمَهًَْ (سلام الله علیها) لِأَنَّهَا فُطِمَتْ شِیعَتُهَا مِنَ النَّارِ وَ فُطِمَ أَعْدَاؤُهَا عَنْ حُبِّهَا *وَ هِیَ فِی السَّمَاءِ الْمَنْصُورَهًُْ وَ ذَلِکَ قَوْلُ اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ وَ یَوْمَئِذٍ یَفْرَحُ الْمُؤْمِنُونَ بِنَصْرِ اللهِ *یَنْصُرُ مَنْ یَشاءُ یَعْنِی نَصْرَ فَاطِمَهًَْ لِمُحِبِّیهَا.
پیامبر (صلی الله علیه و آله)- امام صادق (علیه السلام) از پدرش (علیه السلام) و ایشان از جدّش (علیه السلام) روایت نمود: رسول خدا (صلی الله علیه و آله) فرمود: « نور فاطمه (سلام الله علیها) قبل از اینکه زمین و آسمان خلق شوند، آفریده شد. بعضی از مردم گفتند: «ای رسول خدا! بنابراین فاطمه (سلام الله علیها) از جنس بشر نیست»؟ فرمود: «فاطمه حوریه‌ای انسیه است». گفتند: «ای رسول خدا! چگونه می‌شود که زهرا حوریه و انسیه باشد»؟ فرمود: «خدای توانا قبل از اینکه حضرت آدم (علیه السلام) را بیافریند، فاطمه اطهر (سلام الله علیها) را هنگام خلق ارواح خلائق از نور خود آفرید. هنگامی که آدم (علیه السلام) را خلق کرد، فاطمه (سلام الله علیها) را به وی عرضه کرد». پرسیدند: «ای رسول خدا! فاطمه (سلام الله علیها) در آن موقع کجا بود»؟ فرمود: «نور او در میان یک حُقَه در زیر ساق عرش جای داشت». گفتند: «ای پیامبر خدا! طعام وی چه بود»؟ فرمود: «تسبیح و تقدیس و تهلیل [یعنی گفتن لا اله الا اللَّه] و حمد خدا بود. موقعی که خدا حضرت آدم (علیه السلام) را آفرید و مرا از صلب او خارج کرد، دوست داشت که فاطمه (سلام الله علیها) را از صلب من خارج کند. بنابراین او را به صورت یک سیب درآورد و آن سیب را جبرئیل نزد من آورد و گفت: «یا محمّد! السلام علیک و رحمت اللَّه و برکاته». گفتم: «ای حبیب من و علیک السلام و رحمت اللَّه و برکاته». جبرئیل گفت: «یا محمّد! خدا به تو سلام می‌رساند». گفتم: «سلامتی از طرف خدا است و به سوی او باز خواهد گشت». گفت: «یا محمّد! این سیب را خدای مهربان از بهشت برای تو فرستاده است». من آن سیب را گرفتم و به سینه خود گذاشتم. جبرئیل گفت: «یا محمّد! خدای حکیم می‌فرماید: «این سیب را تناول کن»! هنگامی که آن سیب را پاره کردم، نوری از آن درخشید که من از دیدن آن هراسان شدم. جبرئیل گفت: «ای رسول خدا! پس چرا آن را نمی‌خوری! بخور و هراسان مباش. زیرا این نور، از آن بانویی است که در آسمان منصوره و در زمین فاطمه می‌باشد». گفتم: «ای حبیب من! چرا در آسمان منصوره و در زمین فاطمه است»؟ گفت: «از این روی در زمین فاطمه نامیده شده که شیعیان خود را از آتش نجات می‌دهد و دشمنان وی از محبّتش محروم خواهند بود. و از این روی در آسمان منصوره است که خداوند فرموده است: وَ یَوْمَئِذٍ یَفْرَحُ الْمُؤْمِنُونَ بِنَصْرِ اللهِ یَنْصُرُ مَنْ یَشاءُ. منظور از این نصرت، همان نصرتی است که فاطمه‌ی اطهر برای دوستان خود خواهد کرد».
📚تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۱، ص۴۳۶
📚بحار الأنوار، ج۴۳، ص۴/
📚معانی الأخبار، ص۳۹۶
ثبت دیدگاه