«أَيَّاماً مَعْدُوداتٍ فَمَنْ كانَ مِنْكُمْ مَريضاً أَوْ عَلى سَفَرٍ فَعِدَّةٌ مِنْ أَيَّامٍ أُخَرَ وَ عَلَى الَّذينَ يُطيقُونَهُ فِدْيَةٌ طَعامُ مِسْكينٍ فَمَنْ تَطَوَّعَ خَيْراً فَهُوَ خَيْرٌ لَهُ وَ أَنْ تَصُومُوا خَيْرٌ لَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ تَعْلَمُونَ»
[روزهاى محدودى را [بايد روزه بداريد]. و هركس از شما بيمار يا مسافر باشد، بايد تعدادى از روزهاى ديگر را [روزه بدارد]. و بر كسانى كه روزه براى آنها طاقت فرساست، [همچون بيماران، و پيران] لازم است با اطعام مستمندى، كفاره دهند. و هركس فرمان خدا را در انجام كارهاى نيك اطاعت كند، به نفع اوست. و روزه‌داشتن به نفع شماست اگر مى‌دانستيد.]
🔸و هرکس از شما بیمار باشد🔸
☀️امام صادق (علیه السلام) اگر روزه‌دار از [وَرَم، درد و] از بین‌رفتن چشمش بترسد؛ [باید] روزه‌اش را افطارکند.
📚 تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱، ص۸۵۲ نورالثقلین
☀️الصّادق (علیه السلام)- وَ عَلَی الَّذِینَ یُطِیقُونَهُ فِدْیَةٌ قَالَ: مَنْ مَرِضَ فِی شَهْرِ رَمَضَانَ فَأَفْطَرَ ثُمَ صَحَ وَ لَمْ یَقْضِ مَا فَاتَهُ مُتَوَانِیاً حَتَّی جَاءَ شَهْرُ رَمَضَانٍ آخَرَ فَعَلَیْهِ أَنْ یَتَصَدَّقَ لِکُلِّ یَوْمٍ بِمُدٍّ مِنْ طَعَامٍ وَ أَنْ یَقْضِیَ بَعْدَه.
🔅امام صادق (علیه السلام): کسی‌که در ماه رمضان مریض شود و روزه نگیرد، سپس سالم شده و در به‌جای‌آوردن قضای روزه‌هایی که از او فوت شده کاهلی کند تا آنکه ماه رمضان بعدی بیاید، بر او واجب است به ازای هر روز، یک مُد طعام صدقه داده و قضای روزه‌هایش را نیز به‌جا آورد.
📚تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱، ص۸۵۲ فقه القرآن، ج۱، ص۲۰۶/ القمی، ج۱، ص۶۶ و نورالثقلین و البرهان
☀️ امام صادق (علیه السلام) از ولیدبن‌صبیح نقل شده است: در یکی از روزهای ماه رمضان در مدینه [به‌شدّت] تب کردم. امام صادق (علیه السلام) کاسه‌ای بزرگ که درونش سرکه و روغن بود، برایم فرستاد و به من فرمود: «روزه‌ات را باز کن و نمازت را نیز نشسته بخوان».
📚 تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱، ص۸۵۲ الکافی، ج۴، ص۱۱۸/ نورالثقلین
🔸 روزه گرفتن در سفر 🔸
☀️ الصّادق (علیه السلام)- الصَّائِمُ فِی شَهْرِ رَمَضَانَ فِی السَّفَرِ کَالْمُفْطِرِ فِیهِ فِی الْحَضَر.
🔅امام صادق (علیه السلام) : حکم روزه‌دار در ماه رمضان به هنگام سفر، همچون افطارکننده در همان ماه است که در وطنش باشد.
📚 تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱، ص۸۵۲ وسایل الشیعه، ج۱۰، ص۱۷۸
☀️ الصّادق (علیه السلام)- لَمْ یَکُنْ رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) یَصُومُ فِی السَّفَرِ تَطَوُّعاً وَ لَا فَرِیضَهًْ مُنْذُ نَزَلَتْ هَذِهِ الْآیَهًْ بِکُرَاعِ الْغَمِیمِ عِنْدَ صَلَاهًْ الْهِجِّیرِ فَدَعَا رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) بِإِنَاءٍ فَشَرِبَ وَ أَمَرَ النَّاسَ أَنْ یُفْطِرُوا. فَقَالَ قَوْمٌ لَوْ تَمَمْنَا یَوْمَنَا هَذَا فَسَمَّاهُمُ النَّبِیُّ (صلی الله علیه و آله) الْعُصَاهًْ فَلَمْ یَزَالُوا یُسَمَّوْنَ بِذَلِکَ الِاسْمِ حَتَّی قُبِض (صلی الله علیه و آله).
🔅 امام صادق (علیه السلام)فرمودند: رسول‌خدا در سفر، روزه‌ی مستحبّی یا واجب نمی‌گرفت. [اینان (مخالفان شیعه) به دروغ می‌گویند که رسول‌خدا (در سفر روزه می‌گرفت]. این آیه بر رسول‌خدا در «کُراع الغَمیم» به هنگام نماز ظهر نازل شد؛ پس رسول‌خدا ظرف آبی خواسته و آب نوشید؛ به مردم نیز دستورداد تا افطار کنند. گروهی گفتند: «روز به نیمه رسیده و مایلیم امروز را روزه بگیریم» و رسول‌خدا آنان را «عُصاهًْ» (سرکشان) نامید. و آنان تا زمان رحلت رسول‌خدا با این نام، نامیده می‌شدند.
📚 تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱، ص۸۵۲ فقه القرآن، ج۱، ص۲۰۶/ نورالثقلین و البرهان؛ فیه: «یکذبون علی رسول الله» زیادهًْ و «الفجر» بدل «الهجر» و «صمنا» بدل «تممنا»
☀️عَنِ الْحَلَبِیِّ عَنْ أَبِی‌عَبْدِ‌اللَّهِ (علیه السلام) قَالَ: قُلْتُ لَهُ رَجُلٌ صَامَ فِی السَّفَرِ؟ فَقَالَ: إِنْ کَانَ بَلَغَهُ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) نَهَی عَنْ ذَلِکَ فَعَلَیْهِ الْقَضَاءُ وَ إِنْ لَمْ یَکُنْ بَلَغَهُ فَلَا شَیْءَ عَلَیْهِ.
امام صادق (علیه السلام) شخصی در سفر، روزه گرفت. امام (علیه السلام) فرمود: «اگر به او خبر رسیده‌باشد که پیامبر از روزه در سفر نهی نموده، پس قضاء آن بر او واجب است و چنانچه بی‌خبر بوده، چیزی برعهده او نیست».
📚 تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱، ص۸۵۲ الکافی، ج۴، ص۱۲۸/ نورالثقلین
✨✨✨✨✨☀️☀️☀️☀️✨✨✨✨✨
🤲اللهم عجل لولیک الفرج.
🤲اللهم وَفِّقْنا لِمَا تُحِبُّ وَ تَرضی.
خدايا! ما را به آنچه که تو دوست داری و راضی می‌شوی موفّق کن.
ثبت دیدگاه