«ذُرِّيَّةً بَعْضُها مِنْ بَعْضٍ وَ اللهُ سَميعٌ عَليمٌ»
☀️عَنْ أَبِی هُرَیْرَهًْ قَالَ: کُنْتُ عِنْدَ النَّبِیِّ (صلی الله علیه و آله) إِذ دَخَلَ الْحُسَیْنُ‌بْنُ‌عَلِیٍّ (ع) فَأَخَذَهُ النَّبِیُّ (ص) وَ قَالَ اللَّهُمَّ إِنِّی أُحِبُّهُ فَأَحِبَّهُ وَ أَحِبَّ مَنْ یُحِبُّهُ یَا حُسَیْنُ (ع) أَنْتَ الْإِمَامُ ابْنُ الْإِمَامِ أَبُو الْأَئِمَّهًْ تِسْعَهًْ مِنْ وُلْدِکَ أَئِمَّهًْ أَبْرَارٌ. فَقَالَ لَهُ عَبْدُاللَّهِ‌بْنُ‌مَسْعُودٍ مَا هَؤُلَاءِ الْأَئِمَّهًْ الَّذِینَ ذَکَرْتَهُمْ فِی صُلْبِ الْحُسَیْنِ (ع) فَأَطْرَقَ مَلِیّاً ثُمَّ رَفَعَ رَأْسَهُ فَقَالَ یَا عَبْدَاللَّهِ سَأَلْتَ عَظِیماً وَ لَکِنِّی أُخْبِرُکَ أَنَّ ابْنِی هَذَا وَ وَضَعَ یَدَهُ عَلَی کَتِفِ الْحُسَیْنِ (ع) یَخْرُجُ مِنْ صُلْبِهِ وَلَدٌ مُبَارَکٌ سَمِیُّ جَدِّهِ عَلِیٍّ (ع) یُسَمَّی الْعَابِدَ وَ نُورَ الزُّهَّادِ وَ یُخْرِجُ اللَّهُ مِنْ صُلْبِ عَلِیٍّ (ع) وَلَداً اسْمُهُ اسْمِی وَ یُخْرِجُ اللَّهُ مِنْ صُلْبِهِ کَلِمَهًْ الْحَقِّ وَ لِسَانَ الصِّدْقِ یُقَالُ لَهُ جَعْفَرٌ صَادِقٌ (ع) وَ یُخْرِجُ اللَّهُ مِنْ صُلْبِ جَعْفَرٍ (ع) مَوْلُوداً نَقِیّاً طَاهِراً أَسْمَرَ رَبْعَهًْ سَمِیَّ مُوسَی بْنِ عِمْرَانَ یَخْرُجُ مِنْ صُلْبِ مُوسَی (ع) عَلِیٌّ (ع) ابْنُهُ یُدْعَی بِالرِّضَا (ع) مَوْضِعُ الْعِلْمِ وَ مَعْدِنُ الْحِلْم وَ یَخْرُجُ مِنْ صُلْبِ عَلِیٍّ (ع) ابْنُهُ مُحَمَّدٌ (ع) الْمَحْمُودُ أَطْهَرُ النَّاسِ خَلْقاً وَ أَحْسَنُهُمْ خُلُقاً وَ یَخْرُجُ مِنْ صُلْبِ مُحَمَّدٍ (ع) عَلِیٌّ (ع) ابْنُهُ طَاهِرُ الْحَسَبِ صَادِقُ اللَّهْجَهًْ وَ یَخْرُجُ مِنْ صُلْبِ عَلِیٍّ (ع) الْحَسَنُ الْمَیْمُونُ النَّقِیُّ الطَّاهِرُ النَّاطِقُ عَنِ اللَّهِ وَ أَبُو حُجَّهًْ اللَّهِ وَ یُخْرِجُ اللَّهُ مِنْ صُلْبِ الْحَسَنِ (ع) قَائِمَنَا (عجل الله تعالی فرجه الشریف)…
🔅 ابوهریره گوید: نزد پیغمبر (صلی الله علیه و آله) بودم در این هنگام حسین‌بن‌علی (ع) وارد شد؛ رسول‌خدا (ص) او را بغل گرفت و فرمود: پروردگارا! دوست بدار او را و دوست دار هر که او را دوست دارد ای حسین (ع)! تو امام، فرزند امام و پدر امامانی، نه تن از فرزندانت امامان نیکوکارند».
عبداللَّه‌بن‌مسعود گفت: «این امامانی که یادآور شدید که در صلب حسین‌اند چه کسانی هستند»؟
حضرت (ص) لختی سر به زیر افکند سپس سر بلند کرده و فرمود: «ای عبداللَّه سؤال بزرگی کردی! لکن من تو را آگاه کنم که این فرزندم و دست بر کتف حسین (ع) نهاد از صلب او فرزند مبارکی بیرون آید که همنام جدّش علی (ع) است؛ و او آقای عبادت‌کنندگان و روشنی زاهدان است؛ و از صلب علی (ع)، خداوند فرزندی بیرون آورد که نامش نام من و شبیه‌ترین مردمان به من است، علم را بشکافد و به حقّ تکلّم کند و به صواب دستور دهد و از صلب او کلمه‌ی حقّ و لسان صدق را بیرون آورد».
ابن‌مسعود گفت: «ای پیغمبرخدا (ص) نامش چیست»؟ فرمود: «به او جعفر گویند و در گفتار و کردار صادق و راستگو است و به او جعفرصادق گفته می‌شود. خداوند از صلب جعفر (ع) فرزندی پاکیزه و طاهر که همنام موسی‌بن‌عمران (ع) است بیرون آورد از صلب موسی (ع) فرزندش علی (ع) را بیرون آورد که به رضا خوانده شود و او موضع علم و معدن حلم است و از صلب علی (ع) فرزندش محمّد (ع) محمود (پسندیده) خارج شود که در آفرینش از همه‌ی مردم پاکیزه‌تر و اخلاقش از همه نیکوتر است و از صلب محمّد (ع) فرزندش علی (ع) که قلبش پاک و زبانش راستگو است بیرون آید. و از صلب علی (ع) [فرزندش] حسن (ع) که میمون و پرهیزکار و پاکیزه است خارج شود؛ و اوست گویای از جانب خداوند و اوست پدر حجّت خدا و از صلب حسن، قائم (عجل الله تعالی فرجه الشریف) ما اهل‌بیت (ع) بیرون آید که زمین را پر از عدل و داد کند چنانچه از ظلم و بیدادگری پر شده است، برای او است هیبت موسی (ع) و حکم داود (ع) و زیبایی عیسی (ع)،
سپس این آیه را تلاوت فرمود: ذُرِّیَّةً بَعْضُها مِنْ بَعْضٍ وَ اللهُ سَمِیعٌ عَلِیمٌ.
پس علیّ‌بن‌ابی‌طالب (ع) به وی عرض کرد: «پدر و مادرم فدای شما ای رسول‌خدا (ص)! این‌ها که فرمودی چه کسانی هستند»؟ فرمود: «ای علی (ع)! نام اوصیاء بعد از تو و عترت پاکیزه و نژاد مبارک است».
سپس فرمود: «قسم به آنکه جان محمّد (ص) به دست اوست اگر بنده‌ای خدای را هزار سال سپس هزار سال دیگر ما بین رکن و مقام عبادت کند و پس از آن با انکار ولایت ایشان [در صحرای محشر] بیاید هرکه باشد خداوند او را به روی در آتش افکند».
📚 تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۲، ص۵۴۴/ بحارالأنوار، ج۳۶، ص۳۱۲/ الصراط المستقیم، ج۲، ص۱۴۰/ کفایهًْ الأثر، ص۸۱
✨✨✨✨✨☀️☀️☀️☀️✨✨✨✨✨
🤲 اللهم عجل لولیک الفرج
🤲 اللهم العن الجبت و الطاغوت و النعثل
ثبت دیدگاه