«… وَ كُلَّ شَيْءٍ أَحْصَيْناهُ فِي إِمامٍ مُبِينٍ»
[… و همه چيز را در كتاب روشنگرى احصا كرده‌ايم.]
☀️سَدِیرٌ الصَّیْرَفِیُّ قَالَ دَخَلْتُ عَلَی أَبِی‌عَبْدِاللَّهِ وَ قَدِ اجْتَمَعَ إِلَیَّ مَالُهُ فَأَحْبَبْتُ دَفْعَهُ إِلَیْهِ وَ کُنْتُ حَبَسْتُ مِنْهُ دِینَاراً لِکَیْ أَعْلَمَ أَقَاوِیلَ النَّاسِ فَوَضَعْتُ الْمَالَ بَیْنَ یَدَیْهِ فَقَالَ لِی یَا سَدِیرُ خُنْتَنَا وَ لَمْ تُرِدْ بِخِیَانَتِکَ إِیَّانَا قَطِیعَتَنَا قُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاکَ وَ مَا ذَاکَ قَالَ أَخَذْتَ شَیْئاً مِنْ حَقِّنَا لِتَعْلَمَ کَیْفَ مَذْهَبُنَا قُلْتُ صَدَقْتَ جُعِلْتُ فِدَاکَ إِنَّمَا أَرَدْتُ أَنْ أَعْلَمَ قَوْلَ أَصْحَابِی فَقَالَ لِی أَ مَا عَلِمْتَ أَنَّ کُلَّ مَا یُحْتَاجُ إِلَیْهِ نَعْلَمُهُ وَ عِنْدَنَا ذَلِکَ أَ مَا سَمِعْتَ قَوْلَ اللَّهِ تَعَالَی وَ کُلَّ شَیْءٍ أَحْصَیْناهُ فِی إِمامٍ مُبِینٍ اعْلَمْ أَنَّ عِلْمَ الْأَنْبِیَاءِ (مَحْفُوظٌ فِی عِلْمِنَا مُجْتَمِعٌ عِنْدَنَا وَ عِلْمُنَا مِنْ عِلْمِ الْأَنْبِیَاءِ فَأَیْنَ یُذْهَبُ بِکَ قُلْتُ صَدَقْتَ جُعِلْتُ فِدَاکَ.
🔅 سدیر صیرفی گفت: خدمت حضرت صادق عليه السّلام رسیدم؛ مقداری پول پیش من بود که می‌خواستم به ایشان بدهم. یک دینار آن را نگه داشتم تا حرف‌های مردم را آزمایش کنم. پول‌ها را خدمت امام (ع) گذاشتم. فرمود: «سدیر به ما خیانت کردی از این خیانت قصد سوئی نداشتی». عرض کردم: «فدایت شوم چطور»؟ فرمود: «مقداری از حقّ ما را نگه داشتی تا ببینی ما چه می‌کنیم». عرض کردم: «راست می‌فرمایید. من می‌خواستم سخن دوستانم را آزمایش کنم». فرمود: «مگر نمی‌دانی ما هر چه نیاز باشد می‌دانیم و علم آن نزد ماست مگر نشنیده‌ای خداوند می‌فرماید: وَ کُلَّ شَیْءٍ أَحْصَیْناهُ فِی إِمامٍ مُبِینٍ. بدان که علم انبیا در علم ما محفوظ و نزد ماست و دانش ما از دانش انبیا گرفته شده است. چه فکر می‌کنی»؟ عرض کردم: «راست می‌فرمایی فدایت شوم».
📚 تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۲، ص۵۰۸ بحار الأنوار، ج۴۷، ص۱۳۰/ المناقب، ج۴، ص۲۲۷
☀️ عَنْ أَبِی الْجَارُودِ عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِیٍّ الْبَاقِرِ عَنْ أَبِیهِ عَنْ جَدِّهِ قَالَ: لَمَّا نَزَلَتْ هَذِهِ الْآیَهًْ عَلَی رَسُولِ اللَّهِ وَ کُلَّ شَیْءٍ أَحْصَیْناهُ فِی إِمامٍ مُبِینٍ قَامَ أَبُوبَکْرٍ وَ عُمَرُ مِنْ مَجْلِسِهِمَا فَقَالَا یَا رَسُولَ اللَّهِ هُوَ التَّوْرَاهًْ قَالَ لَا قَالَا فَهُوَ الْإِنْجِیلُ قَالَ لَا قَالَا فَهُوَ الْقُرْآنُ قَالَ لَا قَالَ فَأَقْبَلَ أَمِیرُالْمُؤْمِنِینَ فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ هُوَ هَذَا إِنَّهُ الْإِمَامُ الَّذِی أَحْصَی اللَّهُ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی فِیهِ عِلْمَ کُلِّ شَیْءٍ.
🔅 ابوالجارود نقل می‌کند: امام باقر علیه السلام از پدرش از جدّش عليهم السلام روایت فرمود: هنگامی‌که این آیه: وَکُلَّ شَیْءٍ أحْصَیْنَاهُ فِی إِمَامٍ مُبِینٍ بر پیامبر (نازل شد، ابوبکر و عمر از جای خود برخاستند و گفتند: «ای رسول خدا (! إِمَامٍ مُبِینٍ، همان تورات است»؟ پیامبر (فرمود: «خیر». آن دو گفتند: «آیا انجیل است»؟ باز پیامبر (فرمود: «خیر». آن‌ها پرسیدند: آیا قرآن است»؟ پیامبر فرمود: «خیر». در همان لحظه، علی وارد شد و پیامبر فرمود: «این همان إِمَامٍ مُبِینٍ است؛ او امامی است که خداوند تبارک‌وتعالی، علم همه‌ی اشیاء را در او جمع کرده است».
📚تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۲، ص۵۰۸ بحار الأنوار، ج۳۵، ص۴۲۷/ الأمالی للصدوق، ص۱۷۰/ تأویل الآیات الظاهرهًْ، ص۴۷۷/ معانی الأخبار، ص۹۵/ نورالثقلین/ المناقب، ج۳، ص۶۴/ البرهان
✨✨✨✨✨☀️☀️☀️☀️✨✨✨✨✨
✨☀️اهل‌بیت (ع) در قرآن☀️✨
آیه ۱۲ – سوره یس
«… وَ كُلَّ شَيْءٍ أَحْصَيْناهُ فِي إِمامٍ مُبِينٍ»
[به يقين مامردگان را زنده مى‌كنيم و آنچه را از پيش فرستاده‌اند و آنچه را از خود باقى گذاشته‌اند؛ و همه چيز را در كتاب روشنگرى احصا كرده‌ايم.]
☀️ عَنْ رِجَالِهِ مَرْفُوعاً إِلَی الْمُفَضَّلِ بْنِ عُمَرَ قَالَ دَخَلْتُ عَلَی الصَّادِقِ علیه السلام ذَاتَ یَوْمٍ. فَقَالَ لِی یَا مُفَضَّلُ هَلْ عَرَفْتَ مُحَمَّداً وَ عَلِیّاً وَ فَاطِمَهًْ وَ الْحَسَنَ وَ الْحُسَیْنَ (علیهم السلام) کُنْهَ مَعْرِفَتِهِمْ؟؟
قُلْتُ یَا سَیِّدِی وَ مَا کُنْهُ مَعْرِفَتِهِمْ؟؟
قَالَ یَا مُفَضَّلُ تَعْلَمُ أَنَّهُمْ فِی طَرَفٍ عَنِ الْخَلَائِقِ بِجَنْبِ الرَّوْضَهًْ الْخَضِرَهًْ فَمَنْ عَرَفَهُمْ کُنْهَ مَعْرِفَتِهِمْ کَانَ مُؤْمِناً فِی السَّنَامِ الْأَعْلَی،
قَالَ قُلْتُ عَرِّفْنِی ذَلِکَ یَا سَیِّدِی.
قَالَ یَا مُفَضَّلُ تَعْلَمُ أَنَّهُمْ عَلِمُوا مَا خَلَقَ اللَّهُ عَزَّوَجَلَّ وَ ذَرَأَهُ وَ بَرَأَهُ وَ أَنَّهُمْ کَلِمَهًْ التَّقْوَی وَ خُزَنَاءُ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرَضِینَ وَ الْجِبَالَ وَ الرِّمَالَ وَ الْبِحَارَ وَ عَرَفُوا کَمْ فِی السَّمَاءِ نَجْمٌ وَ مَلَکٌ وَ وَزْنَ الْجِبَالِ وَ کَیْلَ مَاءِ الْبِحَارِ وَ أَنْهَارِهَا وَ عُیُونَهَا وَ ما تَسْقُطُ مِنْ وَرَقَهًْ إِلَّا عَلِمُوهَا وَ لا حَبَّةٍ فِی ظُلُماتِ الْأَرْضِ وَ لا رَطْبٍ وَ لا یابِسٍ إِلَّا فِی کِتابٍ مُبِینٍ وَ هُوَ فِی عِلْمِهِمْ وَ قَدْ عَلِمُوا ذَلِکَ.
فَقُلْتُ یَا سَیِّدِی قَدْ عَلِمْتُ ذَلِکَ وَ أَقْرَرْتُ بِهِ وَ آمَنْتُ.
قَالَ نَعَمْ یَا مُفَضَّلُ نَعَمْ یَا مُکْرَمٍ نَعَمْ یَا مَحْبُورُ نَعَمْ یَا طَیِّبُّ طِبْتَ وَ طَابَتْ لَکَ الْجَنَّهًْ وَ لِکُلِّ مُؤْمِنٍ بِهَا.
🔅در حدیثی مرفوع از مفضل‌بن‌عمر نقل است: «روزی امام صادق علیه السلام را ملاقات کردم و ایشان به من فرمود: «ای مفضّل! حقیقت محمّد، علی، فاطمه، حسن و حسین علیهم السلام را شناختی و به حق آنان چنان‌که باید و شاید پی بردی»؟
عرض کردم: «سرورم! حقیقت معرفت آنان چیست»؟
حضرت فرمود: «ای مفضّل! آنان بسیار دور از خلایق و در کنار روضهًْ‌الخَضراء قرار دارند. هرکس که به ذات حقیقت آن‌ها پی ببرد، همراه ما در والاترین مقام جای خواهد گرفت».
به امام صادق علیه السلام گفتم: «ای سرور من! ذات حقیقت آن‌ها را به من بشناسان».
امام صادق علیه السلام فرمود: «ای مفضّل! تو می‌دانی که آن‌ها از تمام موجوداتی که خداوند عزّوجلّ آن‌ها را خلق کرده است، آگاهی دارند. آن‌ها کلمه‌ی تقوا و خزانه‌داران (صاحبان) آسمان‌ها، زمین‌ها، کوه‌ها، شن‌ها و دریاها هستند و آن‌ها تعداد ستاره‌ها و فرشتگان آسمان و وزن کوه‌ها را می‌دانند و نیز می‌دانند که آب دریاها و رودخانه‌ها و چشمه‌ها چند پیمانه است. هیچ برگ و دانه‌ای بر زمین نمی‌افتد، مگر اینکه آن‌ها از آن باخبر هستند و تمام خشک و تری (همه چیز) که در قرآن آمده است، آن‌ها نسبت به آن آگاهی دارند. (انعام/۵۹)
سپس گفتم: «ای سرور من! من به ذات حقیقت آن‌ها پی بردم و به آن اقرار کرده و ایمان آوردم».
امام صادق علیه السلام فرمود: «آری ای مفضّل! ای گرامی، ای نیکو و محبوب! تو پسندیده و نیکو شدی و بهشت برای تو و برای کسی که به آن ایمان دارد، گوارا باد».
📚 تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۲، ص۵۰۶ / تأویل الآیات الظاهرهًْ، ص۴۷۸/ البرهان
✨✨✨✨✨☀️☀️☀️☀️✨✨✨✨✨
🤲 اللهم عجل لولیک الفرج
🤲 اَللَّـهُمَّ وَاِنّي مُؤْمِنٌ بِجَميـعِ اَنْبِيآئِكَ وَرُسُلِكَ صَلَواتُكَ عَلَيْهِمْ فَلا تَقِفْني بَعْدَ مَعْرِفَتِهِمْ مَوْقِفاً تَفْضَحُني فيهِ عَلي رُؤُسِ الاَْشْهادِ، بَلْ قِفْني مَعَهُمْ، وَتَوَفَّني عَلَي التَّصْديقِ بِهِمْ،…
خدايا! من به همه پيامبران و رسولانت (درود تو بر ايشان)مؤمنم، پس از معرفت به آنان در موقعيتي قرارم مده كه در بر مردم رسوايم سازي، بلكه مرا با آنان قرار ده،و با تصديق به آنان بميران.
ثبت دیدگاه