✨☀️آیات تقیه در قرآن – آیه‌ی ۴۵ سوره‌ی غافر ☀️✨

«فَوقَاهُ اللهُ سَيِّئَاتِ مَا مَكَرُوا وحَاقَ بِآل فِرْعَونَ سُوءُ العَذَابِ»

[پس خدا او را از عواقب سوء آن چه نيرنگ می‏كردند، حمايت فرمود و فرعونيان را عذاب سخت فرو گرفت]

امام صادق علیه السلام در باره آیه «فَوقَاهُ اللهُ سَیِّئَاتِ مَا مَكَرُوا» فرمود: بدانید كه آنها بر او چیره شدند واو را كشتند. اما آیا می‌دانید خداوند او را از چه چیزی حفظ كرد؟ از این كه او را در دینش دچار انحراف و فتنه گردانند.

📚 كافی، ج ۲، ص ص ۱۷۱، ح ۱ / تفسير روایی البرهان

☀️ امام حسن عسكری علیه السلام می‌فرماید: یكی از مخالفان، در محضر امام صادق علیه السلام به مرد شیعه‌ای گفت: نظرت در باره یاران ده گانه پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم چیست؟ پاسخ داد:‌ در باره آنها سخن نیك و زیبایی می‌گوییم كه خداوند به وسیله آن بدی‌هایمان را پاك و درجاتمان را افزون می‌گرداند. آن شخص گفت: خداوند را به خاطر رهایی دادن من از كینه‌ای كه نسبت به تو در دل داشتم سپاس می‌گویم. گمان می‌كردم، تو رافضی هستی و نسبت به صحابه كینه داری! مرد شیعه گفت: هر كس نسبت به یكی از یاران رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم كینه در دل داشته باشد، نفرین ولعنت خداوند بر او باد. آن شخص گفت: شاید تو سخنت را تأویل می‌كنی! نظرت در باره كسی كه از یاران ده گانه رسول خدا متنفر و بیزار باشد چیست؟ مرد شیعه پاسخ داد: هر كس نسبت به یاران ده گانه رسول خدا بغض و كینه در دل داشته باشد، لعنت خداوند، فرشتگان و همه مردم بر او باد. آن شخص فوراً برخاست و سر آن مرد شیعه را بوسید و گفت: مرا به خاطر این كه در گذشته تو را به رافضی‌گری متهم می‌كردم. حلال كن. مرد شیعه پاسخ داد: تو را حلال كردم و تو برادر من هستی! سپس آن فرد رفت.
✨ امام صادق علیه السلام به او فرمود: كار خوبی كردی! احسنت! فرشتگان در آسمان‌ها از حُسن توریه تو و گفتن سخنی كه باعث رهایی تو شد و به دینت گزندی نرساند، خوشحال شدند. این امر اندوهی بر اندوه‌های مخالفانمان افزود و منظور و نیت قلبی كسانی را كه مودت ما را در قلب‌هایشان دارند از آنها پوشیده داشت.

⚡️یكی از یاران امام صادق علیه السلام فرمود: ای فرزند رسول خدا! ما از این سخنان، جز موافقت آن مرد شیعه با آن فرد مخالف اهل بیت ـ سلام و درود خدا بر آنان باد ـ، چیزی نفهمیدیم.

امام صادق علیه السلام فرمود: اگر چه شما قصد و مفهوم سخن او را نفهمیدید، ولی ما آن را دریافتیم . خداوند او را به خاطر این موضعگیری ستود. هر گاه خداوند، دوستدار اولیای ما و دشمن دشمنان ما را به وسیله یكی از مخالفانش بیازماید، او را به دادن پاسخ‌هایی كه همراه با آن، دین و ناموسش در امان باشد موفق می‌گرداند و به وسیله تقیه او را حفظ می‌كند. این دوست شما گفت: هر كس از یكی از آنها عیبجویی كند، نفرین خداوند بر او باد. یعنی هر كس از امیر المؤمنین علی بن ابی طالب علیه السلام عیبجویی كند، لعنت خداوند بر او باد. همچنین بار دوم گفت: هر كس از آنها عیبجویی كند یا به آنها دشنام دهد، لعنت خداوند بر او باد. او در حقیقت، راست گفته است؛ زیرا هر كس از آنها بدگویی كند، در حقیقت، از علی بن ابی طالب علیه السلام بدگویی كرده است؛ زیرا او یكی از آنهاست. بنابراین زمانی كه فرد از امیرالمؤمنین علیه السلام عیبجویی نكرده و او را مذمت نكند، در حقیقت، نه از همه آنها بلكه فقط از برخی عیبجویی کرده است.

🔸داستان حزقیل مومن که پسر عمو و جانشين فرعون بود و با تقیه کردن در کاخ فرعون یکتا پرست بود و از دست دشمنانش نجات پیدا کرد.🔸

☀️حزقیل مؤمن نیز در برخورد با قومش كه از او نزد فرعون خبرچینی كرداند، چنین توریه‌ای دارد. حزقیل آنها را به یكتاپرستی، ایمان به نبوت موسی علیه السلام، برتری دادن حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم بر سایر پیامبران و مخلوقات خداوند، برتر دانستن امیرالمؤمنین علیه السلام و ائمه برگزیده پس از او بر سایر اوصیای پیامبران و برائت جستن از پذیرفتن فرعون به عنوان خدا دعوت می‌كرد.

افراد سخن‌چینی نزد فرعون از او بدگویی كردند و گفتند: حزقیل، مردم را به مخالفت با تو فرا می‌خواند و به دشمنانت علیه تو كمك می‌كند. فرعون به آنها گفت: او پسرعمو و جانشین من در پادشاهی و ولی عهد من است. اگر آن گونه كه می‌گویید عمل كرده باشد، به علت ناسپاسی نسبت به لطف و نعمت‌های من سزاوار شكنجه است. اما اگر دروغ گفته باشید، به علت بدگویی از او، شایسته شدیدترین شكنجه‌ها هستید.

او حزقیل را فراخواند و با آنها رو در رو كرد. آنها گفتند: تو خدایی فرعون را انكار می‌كنی و نسبت به نعمت‌هایش كفر می‌ورزی. حزقیل گفت: ای پادشاه! آیا هرگز دیده‌ای كه من دروغ بگویم؟ فرعون پاسخ داد: خیر! حزقیل گفت: از آنها بپرس پروردگارشان كیست؟ آنها پاسخ دادند: فرعون! پرسید: آفریدگارتان كیست؟ پاسخ دادند: فرعون! پرسید: روزی دهنده‌تان كه دادن رزق و روزی به شما و دور كردن دشواری‌ها از شما را به عهده دارد، كیست؟ پاسخ دادند: فرعون! حزقیل گفت: ای پادشاه! من در برابر تو و همه كسانی كه در محضر تو حضور دارند شهادت می‌دهم كه پروردگارشان پروردگار من، آفریدگارشان، آفریدگار من، روزی دهنده‌شان، رازق من و اصلاح كننده زندگی آنها، همان اصلاح كننده زندگی من است. جز پروردگار، آفریننده و روزی دهنده آنها، پروردگار، آفریدگار و روزی دهنده‌ای ندارم و من شما و همه حاضران در محضرت را به عنوان شاهد قرار می‌دهم كه از باور داشتن و اعتقاد به هر پروردگار، آفریننده و روزی دهنده‌ای جز پروردگار، آفریننده و روزی دهنده آنها برائت می‌جویم و به خدایی‌اش هیچ اعتقادی ندارم.

✨منظور حزقیل این بود كه خدای آنها الله است كه پروردگار من است و نگفت: كسی كه آنها ادعا می‌كنند خدایشان است، خدای من نیز هست. این امر از دید فرعون و افراد حاضر در محضرش پنهان ماند و گمان كردند كه او می‌گوید: فرعون، پروردگار، آفریننده و روزی دهنده من است.

👈فرعون به آنها گفت: ای مردان بدسرشت! ای كسانی كه می‌خواهید پادشاهی مرا به تباهی بكشید و میان من و پسر عموو پشتیبانم اختلاف و فتنه ایجاد كنید! فقط شما سزاوار شكنجه من هستید. زیرا شما می‌خواستید پادشاهی مرا تباه كنید و پسرعمویم را به كشتن دهید و مرا از داشتن حامی و پشتیبان محروم كنید. سپس دستور داد تا میخ بیاورند و در پا و سینه هر یك از آنها میخی فرو كردند. سپس مأموران دیگرش را كه شانه‌های آهنین در دست داشتند فراخواند تا آنها به وسیله آن شانه‌ها گوشت بدنشان را بشكافند. این معنی آیه «فَوقَاهُ اللهُ سَیِّئَاتِ مَا مَكَرُوا وحَاقَ بِآل فِرْعَونَ سُوءُ العَذَابِ» است. یعنی خداوند حزقیل را از نتایج بد سخن چینی و بدگویی بدخواهان نزد فرعون ـ كه می‌خواستند او را به هلاكت برسانند ـ حفظ كرد و یاران فرعون را كه از حزقیل بدگویی كرده بودند، به بدترین عذاب گرفتار كرد و به بدن‌هایشان میخ‌ها زده شد و گوشت‌ بدنشان به وسیله شانه از بدن جدا گردید.

📚 تفسیر منسوب به امام حسن عسكری علیه السلام، ص ۳۵۵، ح ۲۷۴ / تفسیر روایی البرهان

✨✨☀️☀️☀️☀️✨✨

🤲 اللهم عجل لولیک الفرج
🤲 اللهم العن الجبت و الطاغوت و النعثل
🤲 اللهم وَفِّقْنا لِمَا تُحِبُّ وَ تَرضی