«الَّذينَ يُؤْمِنُونَ بِالْغَيْبِ وَ يُقيمُونَ الصَّلاةَ وَ مِمَّا رَزَقْناهُمْ يُنْفِقُونَ»
[همان] كسانى كه به غيب (حقايقى كه از حس پوشيده و پنهان است) ايمان میآورند و نماز را برپا میدارند و از نعمتهايى كه به آنان روزى دادهايم انفاق میكنند.]
☀️أمیرالمؤمنین (علیه السلام)- قَوْلُهُ یُقِیمُونَ الصَّلاةَ فَمَنْ أَقَامَ وَلَایَتِی فَقَدْ أَقَامَ الصَّلَاهًْ وَ إِقَامَهًْ وَلَایَتِی صَعْبٌ مُسْتَصْعَبٌ لَا یَحْتَمِلُهُ إِلَّا مَلَکٌ مُقَرَّبٌ أَوْ نَبِیٌّ مُرْسَلٌ أَوْ عَبْدٌ مُؤْمِنٌ امْتَحَنَ اللَّهُ قَلْبَهُ لِلْإِیمَانِ فَالْمَلَکُ إِذَا لَمْ یَکُنْ مُقَرَّباً لَمْ یَحْتَمِلْهُ وَ النَّبِیُّ إِذَا لَمْ یَکُنْ مُرْسَلًا لَمْ یَحْتَمِلْهُ وَ الْمُؤْمِنُ إِذَا لَمْ یَکُنْ مُمْتَحَناً لَمْ یَحْتَمِلْهُ.
🔅امیرالمؤمنین علی علیه السلام در یُقِیمُونَ الصَّلاةَ یعنی نماز به پا میدارند فرمودند: هر کس قبول ولایت من کند و بر آن ایستادگی کند، نماز را به پای داشته است؛ بهپاداشتن ولایت من، چنان دشوار و سنگین است که کسی جز فرشتهی مقرّب یا پیامبر مرسل یا بندهی مؤمنی که خداوند ، قلب او را به ایمان آزمایش کردهباشد تاب تحمّل آن را ندارد. پس فرشته اگر مقرّب نباشد، پیامبر اگر مرسل نباشد و مؤمن اگر از آزمایش، سربلند بیرون نیامدهباشد، [هیچ یک] تاب تحمّل آن را ندارند.
📚 تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱، ص۱۱۸ بحارالأنوار، ج۲۶، ص۱
☀️الصّادق (علیه السلام)- وَ مِمَّا رَزَقْناهُمْ یُنْفِقُونَ قَالَ: مِمَّا عَلَّمْنَاهُمْ یَبُثُّونَ.
🔅امام صادق (علیه السلام) آنچه که ما به آنها آموختهایم را [بین مؤمنین] نشر میدهند.
📚 تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱، ص۱۲۰ البرهان/ بحارالأنوار، ج۲، ص۲۱/ بحارالأنوار، ج۸۹، ص۳۷۵/ بحارالأنوار، ج۲، ص۱۶
☀️الصّادق (علیه السلام)- وَ مِمَّا رَزَقْناهُمْ یُنْفِقُونَ قَالَ: مِمَّا عَلَّمْنَاهُمْ مِنَ الْقُرْآنِ یَتْلُونَ.
🔅امام صادق علیه السلام در وَ مِمَّا رَزَقْناهُمْ یُنْفِقُونَ فرمودند: آنچه به آنها از قرآن آموختهایم، تلاوت میکنند.
📚 تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱، ص۱۲۰ بحارالأنوار، ج۲۴، ص۳۵۱/ تأویل الآیات الظاهرهًْ، ص۳۳/ القمی، ج۱، ص۳۰/ معانی الأخبار، ص۲۳/ بحارالأنوار، ج۸۹، ص۳۷۵
☀️ امام عسکری علیه السلام درباره وَ مِمَّا رَزَقْناهُمْ یُنْفِقُونَ فرمودند: از اموال، قوای جسمی، جاه و مقامی، که به آنها روزی دادهایم، انفاق میکنند؛ زکات مالشان را میپردازند؛ صدقه میدهند؛ تمام اینها را میپذیرند؛ حقوق ضروری مانند مخارج جبهههای جنگ را به هنگام وجوب یا حتّی هنگامیکه ضروری نیست میپردازند؛ همچنین دیگر نفقههای واجب خانواده، خویشاوندان و نزدیکان و پدران و مادران و نیز نفقههای مستحبّی را که پرداخت آن واجب نمیباشد مثل نفقه به نزدیکان، بیماران، مقروضین و زنان و مردان ضعیف را میپردازند؛ آنان همچنین با قوای جسمانی خود به کسانی که متضرّر شدهاند یاری رسانده و آنها را از گرفتاری و موارد هلاک نجات میدهند؛ به مسافرین یا غیر مسافرین در حمل کالاهایشان که از پشت حیوان یا وسیله نقلیه افتاده و بر زمینمانده، کمک میکنند؛ یا از مظلومی که ظالمی او را کتک زده یا میآزارد دفاع میکنند؛ همچنین آنها از موقعیّتشان برای دفاع از آبروی کسیکه بر او ظلمی واقعشده استفاده کرده و یا از مقامشان برای برآوردهکردن حاجت کسیکه قادر به انجام آن نیست بهره میگیرند. تمام اینها مصادیق انفاقکردن از آن چیزی است که خداوند روزی کرده است.
📚 تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱، ص۱۲۰ بحارالأنوار، ج۹۳، ص۱۶۸/ مستدرک الوسایل، ج۱۵، ص۲۱۸/ الإمام العسکری، ص۷۵/ مستدرک الوسایل، ج۸، ص۲۱۹
✨✨✨✨✨☀️☀️☀️☀️✨✨✨✨✨
🤲 اللهم وَفِّقْنا لِمَا تُحِبُّ وَ تَرضی.
پروردگارا ما را به آنچه که تو دوست داری و راضی میشوی موفّق کن.
ثبت دیدگاه