▪️«حضرت ابراهیم (ع) خلیل الله شد و حضرت امام حسین (ع) ابا عبدالله»
3- امتحان از جانان: امتحان از جانان از همه مهمتر است. حضرت ابراهیم(ع) در خواب دیدند که اسماعیل(ع) را قربانی می کنند. (خواب انبیا از بیداری ما بالاتر است. عین واقعیت است) ( حضرت اسماعیل علیه السلام پسر اول حضرت ابراهیم علیه السلام بودند ایشان چشمانی درشت داشتند و بسیار زیبا بودند، چون انبیا ملیح و زیبا بودند) حضرت ابراهیم علیه السلام آمدند و به اسماعیل(ع) گفتند: خداوند امر کرده تو را قربانی کنم.
حضرت اسماعیل(ع) فرمودند: « يا أَبَتِ افْعَلْ مَا تُؤْمَرُ سَتَجِدُنِي إِن شَاء اللَّهُ مِنَ الصَّابِرِينَ » (۱۰۲: صافات) ای پدر انجام بده آنچه را که به آن امر شده‌ای ان شاء الله مرا جزء صابران خواهی یافت.
حضرت ابراهیم(ع) همه چیز را آماده کردند دست و پای حضرت اسماعیل (ع) را بستند و صورت ایشان را روی خاک گذاشتند تا صورت زیبای حضرت اسماعیل(ع) و مهر و محبت پدر و فرزندی مانع اجرای حکم خداوند نشود. چاقو را گذاشتند روی گردن ایشان، ولی چاقو نبرید، زدند به سنگ، سنگ دو نیم شد. از طرف خداوند ندا آمد که : ای ابراهیم! تو امر می کنی ببُر ولی من امر می کنم که نبُر. ما اسماعیل تو را به قربانی بزرگ بخشیدیم ” ففدیناه بذبح عظیم.”
قربانی بزرگ ، ذبح عظیم امام حسین(ع) است که فدای پیغمبر خاتم(ص) شد تا حضرت اسماعیل(ع) زنده بماند و پیغمبر خاتم (ص) از نسل او به دنیا بیاید و در زمان ظهور امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف اسلام همه گیر شود.
▪️حضرت ابراهیم(ع) مال و جان و جانانش که حضرت اسماعیل(ع) است را در راه خدا داد تا خلیل الله شد .
ولی با این حال ایشان نسبت به امام حسین(ع) در رده دهم خلیل الرحمانی است. چون؛
☑️ امام حسین(ع) تمام مال و جان و جانانش را با خود از مدینه به کربلا آوردند .
✔️ در کربلا همه اموالش حتی لباسهای تنش را به غارت بردند.
✔️جان مبارکشان را همه می دانند که چگونه به شهادت رساندند و سر مبارکشان را از بدنشان جدا کردند و برای به غارت بردن یک انگشتر، انگشت مبارکشان را بریدند .
✔️جانانشان را هم که هفده نفر از عزیزانشان را جلوی چشم مبارکشان کشتند.
▪️حضرت ابراهیم(ع) فقط در خواب دیدند که فرزندشان را قربانی می کنند و این عمل قربانی فرزند به وقوع نپویست فقط برای امتحان حضرت ابراهیم علیه السلام بود. ولی علی اکبر امام حسین(ع) را جلوی چشم امام حسین (ع) (ارباً اربا) قطعه قطعه کردند و علی اصغر شش ماهه اش را روی دستش(ذُبحَ مِنَ الاُذنِ الی الاُذن)گوش تا گوش با تیر سه شعبه سر بریدند .
برادرانشان، برادر زاده هایشان و خواهر زاده هایشان (فرزندان حضرت زینب) علمدار لشگرشان حضرت ابالفضل(ع) و همه یارانشان کسانی که « لا شبیهون فی الارض» بودند را در راه خدا و دین از دست دادند.
همه اهل بیتش را به اسیری بردند و همه اینها را امام حسین(ع) از قبل می دانستند و با پای خود و به اختیار خود به کربلا آمدند و زیر بار ظلم و بیعت با یزید لعنة الله علیه نرفتند.(چون خواست خدا در آن بود) و می فرمایند: اگر دین جدم با کشته شدن من زنده می‌شود پس ای شمشیرها مرا در یابید.
به خاطر همین امام حسین(ع) شد ابا عبدالله یعنی پدر بندگی خدا.
🔘〰〰🔘〰〰🔘〰〰🔘
🤲 اللهم وَفِّقْنا لِمَا تُحِبُّ وَ تَرضی بِحَقِّ فَاطِمَةَ وَ اببها و بَعلِها وَ بَنیها.
پروردگارا! ما را به آنچه که تو دوست داری و راضی می‌شوی موفّق کن به حق فاطمه و پدرش و همسرش و فرزندانش صلوات الله علیهم اجمعی
ثبت دیدگاه