✴️ اِنَّ هذَا اللِّسانَ مِفتاحُ كُلِّ خَيرٍ وَ شَرٍّ، فَيَنبَغى لِلمُؤمِنِ اَن يَختِمَ عَلى لِسانِهِ كَما يَختِمُ عَلى ذَهَبِهِ وَ فِضَّتِهِ؛
❇️ به راستى كه اين زبان كليد همه خوبی ها و بدی‌هاست، پس شايسته است كه مؤمن زبان خود را مُهر و موم كند، همانگونه كه (صندوق) طلا و نقره خود را مُهر و موم می كند.
📚 تحف العقول، ص 298
🔸 إِنَّ الْحُسَيْنَ صَاحِبَ كَرْبَلَاءَ قُتِلَ مَظْلُوماً مَكْرُوباً عَطْشَاناً لَهْفَاناً فَآلَى اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ عَلَى نَفْسِهِ أَنْ لَا يَأْتِيَهُ لَهْفَانٌ وَ لَا مَكْرُوبٌ وَ لَا مُذْنِبٌ وَ لَا مَغْمُومٌ وَ لَا عَطْشَانُ وَ لَا مَنْ بِهِ عَاهَةٌ ثُمَّ دَعَا عِنْدَهُ وَ تَقَرَّبَ بِالْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيٍّ إِلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ إِلَّا نَفَّسَ اللَّهُ كُرْبَتَهُ وَ أَعْطَاهُ مَسْأَلَتَهُ وَ غَفَرَ ذَنْبَهُ وَ مَدَّ فِي عُمُرِهِ وَ بَسَطَ فِي رِزْقِهِ فَاعْتَبِرُوا يَا أُوْلِي الْأَبْصَار
🔹 حسین علیه السلام بزرگ مرد کربلا،مظلوم و رنجیده خاطر و لب تشنه و مصیبت زده به شهادت رسید.پس خداوند به ذات خود،قسم یاد کرد که هیچ مصیبت زده و رنجیده خاطر و گنه کار و اندوهناک و تشنه ای و هیچ بلا دیده ای به خدا روی نمی آورد و نزد قبر حسین علیه السلام دعا نمی کند و آن حضرت را به درگاه خدا شفیع نمی سازد، مگر اینکه خدوند، اندوهش را برطرف حاجاتش را برآورده می کند و گناهش را می بخشد و عمرش را طولانی و روزی اش را گسترده می سازد پس ای اهل بینش درس بگیرید.
📚 مستدرک الوسایل، ج ۱۰، ص ۲۳۹
📚 بحارالانوار، ج ۹۸، ص ۴۶، ح ۵
ثبت دیدگاه