«أللهُ وَلِيُّ الَّذينَ آمَنُوا يُخْرِجُهُمْ مِنَ الظُّلُماتِ إِلَى النُّورِ وَ الَّذينَ كَفَرُوا أَوْلِياؤُهُمُ الطَّاغُوتُ يُخْرِجُونَهُمْ مِنَ النُّورِ إِلَى الظُّلُماتِ أُولئِكَ أَصْحابُ النَّارِ هُمْ فيها خالِدُونَ»
[خداوند، ولىّ و سرپرست کسانى است که ایمان آورده‌اند؛ آنها را از ظلمت‌ها خارج ساخته، به‌سوى نور مى‌برد. ولى کسانى که کافر شدند، اولیاى آنها طاغوتها هستند؛ که آنها را از نور خارج ساخته، به‌سوى ظلمت‌ها مى‌برند؛ آنها اهل دوزخند و جاودانه در آن خواهند بود.]
☀️الصّادق (علیه السلام)- أَ وَ مَنْ کانَ مَیْتاً فَأَحْیَیْناهُ فَکَانَ مَوْتُهُ اخْتِلَاطَ طِینَتِهِ مَعَ طِینَهًِْ الْکَافِرِ وَ کَانَ حَیَاتُهُ حِینَ فَرَّقَ اللَّهُ عَزَّوَجَلَّ بَیْنَهُمَا بِکَلِمَتِهِ کَذَلِکَ یُخْرِجُ اللَّهُ عَزَّوَجَلَّ الْمُؤْمِنَ فِی الْمِیلَادِ مِنَ الظُّلْمَهًِْ بَعْدَ دُخُولِهِ فِیهَا إِلَی النُّورِ وَ یُخْرِجُ الْکَافِرَ مِنَ النُّورِ إِلَی الظُّلْمَهًِْ بَعْدَ دُخُولِهِ إِلَی النُّور.
🔅امام صادق (علیه السلام) در آیه: آیا کسی که مرده بود، سپس او را زنده کردیم. (انعام/۱۲۲) منظور از مرگ، آمیزش سرشت او با سرشت کافران است و زنده‌شدنش آنگاه است که خدای عزّوجلّ به فرمان خود آنها را از هم جدا سازد. همچنین خدای عزّوجلّ مؤمن را در هنگام به دنیا آمدنش از تاریکی‌ای که در آن است به روشنایی هدایت می‌کند و کافر را از نوری که در آن است به تاریکی می‌برد.
📚تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۲، ص۳۱۲ الکافی، ج۲، ص۵/ نورالثقلین
🔸ولی کسانی که کافر شدند، اولیای آنها طاغوتها هستند؛ که آنها را از نور خارج ساخته، به‌سوی ظلمت‌ها می‌برند🔸
☀️الرّضا (علیه السلام)- وَ الَّذِینَ کَفَرُوا وَ هُمُ الظَّالِمُونَ آلَ مُحَمَّدٍ أَوْلِیاؤُهُمُ الطَّاغُوتُ وَ هُمُ الَّذِینَ تَبِعُوا مَنْ غَصَبَهُمْ.
🔅امام رضا علیه السلام فرمودند: وَ الَّذِینَ کَفَرُوا ایشان کسانی هستند که به خاندان محمّد (صلی الله علیه و آله) ظلم کردند و أَوْلِیاؤُهُمُ الطَّاغُوتُ شامل کسانی می‌شود که از غاصبان حقّ ائمّه (علیهم السلام) پیروی کردند.
📚 تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۲، ص۳۱۲ بحارالأنوار، ج۸۹، ص۲۶۳/ القمی، ج۱، ص۸۴
☀️الصّادق (علیه السلام)- إِنَّمَا عَنَی بِهَذَا أَنَّهُمْ کَانُوا عَلَی نُورِ الْإِسْلَامِ فَلَمَّا أَنْ تَوَلَّوْا کُلَّ إِمَامٍ جَائِرٍ لَیْسَ مِنَ اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ خَرَجُوا بِوَلَایَتِهِمْ إِیَّاهُ مِنْ نُورِ الْإِسْلَامِ إِلَی ظُلُمَاتِ الْکُفْرِ.
🔅امام صادق علیه السلام فرمودند: مقصود آیه این است که آنها نور اسلام را دارند ولی هرگاه از یک پیشوای ستمکار که خداوند او را تعیین نکرده تبعیّت کنند، به‌واسطه‌ی این پیروی، از نور اسلام به [سوی] تاریکی کفر خارج می‌شوند.
📚تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۲، ص۳۱۲ الکافی، ج۱، ص۳۷۵/ بحارالأنوار، ج۶۴، ص۲۳/ البرهان/ بحارالأنوار، ج۶۵، ص۱۰۴ / العیاشی، ج۱، ص۱۳۸ / نورالثقلین؛ فیهم: «قال قلت ألیس … الی الظلمات» زیادهًْ
☀️الصّادق (علیه السلام)- عَن إبْن أبی یَعْفُور قَالَ قُلْتُ أَ لَیْسَ اللَّهُ عَنَی بِهَا الْکُفَّارَ حِینَ قَالَ وَ الَّذِینَ کَفَرُوا قَالَ فَقَالَ وَ أَیُّ نُورٍ لِلْکَافِرِ وَ هُوَ کَافِرٌ فَأُخْرِجَ مِنْهُ إِلَی الظُّلُمَاتِ إِنَّمَا عَنَی اللَّهُ بِهَذَا أَنَّهُمْ کَانُوا عَلَی نُورِ الْإِسْلَامِ فَلَمَّا أَنْ تَوَلَّوْا کُلَّ إِمَامٍ جَائِرٍ لَیْسَ مِنَ اللَّهِ خَرَجُوا بِوَلَایَتِهِمْ إِیَّاهُمْ مِنْ نُورِ الْإِسْلَامِ إِلَی ظُلُمَاتِ الْکُفْرِ.
🔅 إبن‌أبی‌یعفور گوید: از امام (علیه السلام) سؤال کردم: «مگر منظور خداوند درآنجا که می‌فرماید: وَ الَّذِینَ کَفَرُوا، کافران نیست»؟ امام (علیه السلام) فرمود: «کافر در زمانی که کفر می‌ورزد چه نوری دارد که خداوند آنها را از نور خارج کند و به تاریکی‌ها ببرد؟! مقصود آیه‌ی شریفه این است که آنها در نور اسلام بودند و بعد از اینکه دنبال پیشوای ستمکاری که از طرف خداوند معیّن نشده رفتند، [خدا] آنها را از نور اسلام بیرون کرده و به ظلمات کفر می‌کشاند».
📚 تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۲، ص۳۱۲ بحارالأنوار، ج۶۵، ص۱۰۴/ مستدرک الوسایل، ج۱۸، ص۱۷۴/ العیاشی، ج۱، ص۱۳۸/ نورالثقلین
✨✨☀️☀️☀️☀️✨✨
🤲 الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی جَعَلَنَا مِنَ الْمُتَمَسِّکِینَ بِوِلاَیَةِ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ وَ الْأَئِمَّةِ المعصومین عَلَیْهِمُ السَّلاَمُ.
حمد و ستایش مخصوص خداوندی که ما را از تمسک جویندگان به ولایت امیرالمومنین و ائمه‌ی معصومین علیهم‌السلام قرار داد.
ثبت دیدگاه