«وَإِذِ ابْتَلَی إِبْرَاهيمَ رَبُّه بِكَلِمَاتٍ فَأَتَمَّهنَّ قَالَ إِنِّي جَاعِلُكَ لِلنَّاسِ إِمَامًا قَالَ وَمِن ذُرِّيتِي قَالَ لاَ ينَالُ عَهدِي الظَّالِمِينَ»
[و چون ابراهيم را پروردگارش، با كلماتی بيازمود و وی آن همه را به انجام رسانيد،(خدا به او) فرمود: من تو را پيشوای مردم قرار دادم.(ابراهيم) پرسيد از دودمانم(چطور)، فرمود: پيمان من به بيدادگران نمی‌رسد]
☀️عبد الله بن مسعود، از رسول الله صلی الله علیه و آله روایت می‌كند كه فرمود: منظور از دعای پدرم ابراهیم، من هستم . به حضرت عرض كردیم: ای رسول خدا! چگونه مورد دعای پدرتان ابراهیم قرار گرفتید؟ حضرت فرمود: خداوند عز و جل به ابراهیم وحی نمود كه: «إِنِّی جَاعِلُكَ لِلنَّاسِ إِمَامًا». ابراهیم علیه السلام از فرط شادی به خداوند عرض كرد: پروردگارا! آیا از نسل من نیز، امامانی به مانند من هستند؟ پس خداوند عز و جل به او وحی نمود كه: ای ابراهیم با تو عهدی نمی‌بندم كه به آن وفا نكنم . ابراهیم عرض كرد: آن عهدی كه به آن وفا نمی‌كنی، چیست؟ خداوند فرمود: هیچ قولی در باره ظالمان نسل تو نمی‌دهم. ابراهیم عرض كرد: پروردگارا! چه كسانی از نسل من ظالمند كه شامل عهد تو نمی‌شوند؟ خداوند فرمود: هر كسی كه در برابر بتی غیر از من سجده كند، هرگز او را امام قرار نمی‌دهم و صلاحیت ندارد كه امام باشد. ابراهیم علیه السلام عرض كرد: «وَاجْنُبْنِی وَبَنِی أَن نَّعْبُدَ الأَصْنَامَ رَبِّ إِنَّهنَّ أَضْلَلْنَ كَثِیرًا مِّنَ النَّاسِ»* «ابراهیم/ ۳۶-۳۵» [و مرا و فرزندانم را از پرستیدن بتان دور دار.* پروردگارا! آنها بسیاری از مردم را گمراه كردند] پیامبر صلی الله علیه و آله فرمود: آن دعا، به من و به برادرم علی كه هرگز در برابر هیچ بتی سجده نكردیم ، منتهی شد. پس خداوند، مرا نبی و علی را جانشین من قرار داد.
📚 امالی، ج ۱، ص ۳۸۸ / تفسير البرهان
☀️الرّضا (علیه السلام)- هَلْ یَعْرِفُونَ قَدْرَ الْإِمَامَهًِْ وَ مَحَلَّهَا مِنَ الْأُمَّهًِْ، فَیَجُوزَ فِیهَا اخْتِیَارُهُمْ، إِنَّ الْإِمَامَهًَْ أَجَلُّ قَدْراً، وَ أَعْظَمُ شَأْناً، وَ أَعْلَی مَکَاناً، وَ أَمْنَعُ جَانِباً، وَ أَبْعَدُ غَوْراً مِنْ أَنْ یَبْلُغَهَا النَّاسُ بِعُقُولِهِمْ، أَوْ یَنَالُوهَا بِآرَائِهِمْ، أَوْ یُقِیمُوا إِمَاماً بِاخْتِیَارِهِمْ، إِنَّ الْإِمَامَهًَْ خَصَّ اللَّهُ عَزَّوَجَلَّ بِهَا إِبْرَاهِیمَ الْخَلِیلَ (علیه السلام) بَعْدَ النُّبُوَّهًِْ، وَ الْخُلَّهًِْ مَرْتَبَهًًْ ثَالِثَهًًْ، وَ فَضِیلَهًًْ شَرَّفَهُ بِهَا، وَ أَشَادَ بِهَا ذِکْرَهُ، فَقَالَ عَزَّوَجَلَّ: إِنِّی جاعِلُکَ لِلنَّاسِ إِماماً، فَقَالَ الْخَلِیلُ (ع) سُرُوراً بِهَا، وَ مِنْ ذُرِّیَّتِی؟
🔅امام رضا علیه السلام فرمودند: آیا مردم به مقام امامت و جایگاه آن در امّت آنچنان پی برده‌اند و شناخت دارند که انتخاب [صاحب منصب امامت] برای آنان مجاز باشد؟!
بی‌تردید امامت جایگاهی جلیل‌تر، شأنی عظیم‌تر، مکانی بلندتر، جانبی منیع‌تر و باطنی عمیق‌تر از آن دارد که مردم به کمک عقل و نظر خود به آن رسند یا آنکه به اختیار خود امامی را منصوب‌کنند . امامت منزلتی است که خداوند، ابراهیم خلیل (ع) را پس از نبوّت و مقام خلیل‌اللّهی، در مرحله‌ی سوّم بدان مخصوص ساخته و فضیلتی است که بدان مشرّف فرموده و نامش را بلندآوازه ساخته است. [خداوند متعال] فرمود: إِنِّی جاعِلُکَ لِلنَّاسِ إِماماً ابراهیم (ع) از روی شادمانی گفت: «و از فرزندان من نیز [امام قرار می‌دهی]»؟
📚تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱، ص۶۴۸ / بحارالأنوار، ج۲۵، ص۱۲۰/ الکافی، ج۱، ص۱۹۸/ الاحتجاج، ج۲، ص۴۳۳/ الأمالی للصدوق، ص۶۷۴؛ / تحف العقول، ص۴۳۶
☀️أمیرالمؤمنین (ع)- «لا یَنالُ عَهْدِی الظَّالِمِینَ» أَیِ الْمُشْرِکِینَ، لِأَنَّهُ سَمَّی الشِّرْکَ ظُلْماً بِقَوْلِهِ «إِنَّ الشِّرْکَ لَظُلْمٌ عَظِیمٌ» فَلَمَّا عَلِمَ إِبْرَاهِیمُ (ع) أَنَّ عَهْدَ اللَّهِ تَبَارَکَ اسْمُهُ بِالْإِمَامَهًِْ لَا یَنَالُ عَبَدَهًَْ الْأَصْنَامِ، قَالَ: وَ اجْنُبْنِی وَ بَنِیَّ أَنْ نَعْبُدَ الْأَصْنامَ .
🔅امیرالمؤمنین علی (ع) عهد من (نمایندگی من) به ظالمین نمی‌رسد؛ یعنی به مشرکین نمی‌رسد؛ چرا که خداوند بنا بر این سخنش همانا شرک، ظلمی عظیم است. شرک را ظلم می‌نامد. لذا هنگامی‌که ابراهیم (ع) فهمید که امامت یعنی همان عهد خداوند به بت‌پرستان نمی‌رسد، فرمود: خداوندا من و فرزندان مرا از پرستش بتان دور نگاه دار!
📚تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱، ص۶۵۴ / بحارالأنوار، ج۹۰، ص۱۱۶/ الاحتجاج، ج۱، ص۲۵۱/ نورالثقلین
✨✨☀️☀️☀️☀️✨✨
🤲 اللهم عَرِّفْني حجتک فَإِنْکَ إِنْ لم تُعَرِّفْني حُجَّتَكَ ضَلَلْتُ عَن دینی.
خدايا حُجَّتت را به من بشناسان، قطعاً اگر حجتت را به من نشناسانی من در دینم گمراه شدم.
ثبت دیدگاه