«وَ إِنْ يَمْسَسْكَ اللهُ بِضُرٍّ فَلا كاشِفَ لَهُ إِلاَّ هُوَ وَ إِنْ يَمْسَسْكَ بِخَيْرٍ فَهُوَ عَلى كُلِّ شَيْ‌ءٍ قَديرٌ * وَ هُوَ الْقاهِرُ فَوْقَ عِبادِهِ وَ هُوَ الْحَكيمُ الْخَبيرُ»
[اگر خداوند زيانى به تو برساند، هيچ‌كس جز او نمى‌تواند آن را برطرف سازد؛ و اگر خيرى به تو رساند، او بر هر‌چيزى تواناست.اوست كه بر بندگان خود، تسلّط كامل دارد؛ و اوست حكيمِ آگاه.]
☀️الرّسول (صلی الله علیه و آله)- یَا ابْنَ مَسْعُودٍ! لَا تَهْتَمَّنَّ لِلرِّزْقِ ،فَإِنَّ اللَّهَ تَعَالَی یَقُولُ: «وَ ما مِنْ دَابَّةٍ فِی الْأَرْضِ إِلَّا عَلَی اللهِ رِزْقُها» وَ قَالَ: «وَ فِی السَّماءِ رِزْقُکُمْ وَ ما تُوعَدُونَ» وَ قَالَ: «وَ إِنْ یَمْسَسْکَ اللهُ بِضُرٍّ فَلا کاشِفَ لَهُ إِلَّا هُوَ وَ إِنْ یَمْسَسْکَ بِخَیْرٍ فَهُوَ عَلی کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ.»
🔅پیامبر (صلی الله علیه و آله)- ای فرزند مسعود! برای روزی اندوهگین نباش؛ چون خدای تعالی می‌فرماید: هیچ جنبنده‌ای در زمین نیست مگر اینکه روزی او بر خداست!. (هود/۶) و فرمود: و روزی شما در آسمان است و آنچه به شما وعده داده می‌شود !. (ذاریات/۲۲). و فرمود: وَ إِنْ یَمْسَسْکَ اللهُ بِضُرٍّ فَلا کاشِفَ لَهُ إِلَّا هُوَ وَ إِنْ یَمْسَسْکَ بِخَیْرٍ فَهُوَ عَلی کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ.
📚 تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۴، ص۳۴۲ مستدرک الوسایل، ج۱۳، ص۴۳/ بحارالأنوار، ج۷۴، ص۱۰۷/ مکارم الأخلاق، ص۴۵۵
☀️الرّضا (علیه السلام)- وَ أَمَّا الْقَاهِرُ؛ فَلَیْسَ عَلَی مَعْنَی عِلَاجٍ وَ نَصَبٍ وَ احْتِیَالٍ وَ مُدَارَاهًٍْ وَ مَکْرٍ کَمَا یَقْهَرُ الْعِبَادُ بَعْضُهُمْ بَعْضاً، وَ الْمَقْهُورُ مِنْهُمْ یَعُودُ قَاهِراً، وَ الْقَاهِرُ یَعُودُ مَقْهُوراً، وَ لَکِنْ ذَلِکَ مِنَ اللَّهِ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی عَلَی أَنَّ جَمِیعَ مَا خَلَقَ مُلَبَّسٌ بِهِ الذُّلُّ لِفَاعِلِهِ، وَ قِلَّهًُْ الِامْتِنَاعِ لِمَا أَرَادَ بِهِ لَمْ یَخْرُجْ مِنْهُ طَرْفَهًَْ عَیْنٍ أَنْ یَقُولَ لَهُ کُنْ فَیَکُونُ، وَ الْقَاهِرُ مِنَّا عَلَی مَا ذَکَرْتُ وَ وَصَفْتُ فَقَدْ جَمَعَنَا الِاسْمُ وَ اخْتَلَفَ الْمَعْنَی .
🔅امام رضا (علیه السلام)- و امّا قاهر [بودن خداوند] به‌معنای ممارست، رنج‌کشیدن، چاره‌جویی، مدارا و نیرنگ نیست همانگونه که بعضی از بندگان [با این کارها] بر بعضی دیگر چیره می‌شوند و مغلوب از آن‌ها دوباره غالب می‌شود و غالب، دوباره مغلوب می‌گردد ولکن غالب‌بودن خدای تبارک‌وتعالی به این است که تمام آنچه آفریده، در برابر آفریدگارش لباس خواری و زبونی پوشیده‌اند و نمی‌توانند از چیزی که خدا آن را اراده کرده خودداری کنند و از آن [اراده‌ی خداوند و قدرت او] به‌اندازه‌ی چشم‌به‌هم‌زدنی خارج نشوند و همین‌که می‌گوید: موجود باش!. (بقره/۱۱۷). آن نیز فوراً موجود می‌شود. ولی غالب و چیره از ما آنگونه است که بیان کردم و توصیف نمودم؛ پس اسم، میان ما [و خدای تعالی] جمع کرد و [هر دو «غالب» نامگذاری شدیم ولی] معنا [ی «غالب»، میان ما و خداوند] مختلف است .
📚تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۴، ص۳۴۲/ الکافی، ج۱، ص۱۲۳/ نورالثقلین
✨✨☀️☀️☀️☀️✨✨
🤲 اللهم عجل لولیک الفرج
اللهم العن الجبت و الطاغوت و النعثل
ثبت دیدگاه