بحار الأنوار (ط – بيروت) ؛ ج43 ؛ ص92
زندگانى حضرت زهرا عليها السلام ( ترجمه جلد 43 بحار الأنوار) ترجمه روحانى ؛ ؛ ص398
وَ بِهَذَا الْإِسْنَادِ قَالَ سَأَلَ رَسُولُ اللَّهِ ص أَصْحَابَهُ عَنِ الْمَرْأَةِ مَا هِيَ قَالُوا عَوْرَةٌ قَالَ فَمَتَى تَكُونُ أَدْنَى مِنْ رَبِّهَا فَلَمْ يَدْرُوا فَلَمَّا سَمِعَتْ فَاطِمَةُ ع ذَلِكَ قَالَتْ أَدْنَى مَا تَكُونُ مِنْ رَبِّهَا أَنْ تَلْزَمَ قَعْرَ بَيْتِهَا فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص إِنَّ فَاطِمَةَ بَضْعَةٌ مِنِّي
و باز در همين كتاب از على عليه السّلام روايت شده: رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم از اصحابش پرسيد: زن چيست؟ گفتند: زن «عورت» (يعنى بايد از نگاه نامحرم به دور باشد.) است. پيامبر سؤال فرمود: در چه هنگامى زن به خداوند نزديك تر است؟ ولى اصحاب پيامبر نتوانستند به اين سؤال وى پاسخ بگويند؛ هنگامى كه اين سؤال به فاطمه عرضه شد، گفت: هنگامى زن به خداوند نزديك تر است كه در كنج خانه اش قرار داشته و از اختلاط با نامحرمان به دور باشد. چون اين پاسخ به گوش رسول خدا رسيد فرمود: همانا فاطمه پارهاى از وجود من است.
ثبت دیدگاه