✴️ حدیث ✴️
کراجکی در کتاب کنز الفوائد از ابوذر نقل می کند که گفت :
سلمان و بلال را دیدم که به سوی پیامبر خدا صلی الله علیه و آله میآمدند . سلمان با نزدیک شدن به پیغمبر خود را روی پایه مبارک آن حضرت افکند و بوسه زد . رسول خدا صلی الله علیه و آله او را به شدت از این عمل بازداشت و فرمود :
با من آن گونه که فارس ها نسبت به پادشاهان خود میکنند ، رفتار نکن . من بنده ای از بندگان خدا هستم ، از آنچه بندگان می خورند ، می خورم و همانند بندگان می نشینم .
سلمان عرض کرد : ای مولای من !
از تو تقاضا دارم که به خاطر خدا از فضائل فاطمه علیها السلام در قیامت به من خبر دهی .
رسول خدا صلی الله علیه و آله شادمان شده با خرسندی از این درخواست استقبال کرد و فرمود :
سوگند به آن کسی که جان من در اختیار اوست ، فاطمه تنها زنی است که در قیامت سواره عبور میکند .
او بر روی شتری می نشیند که سر آن جلوه ای از ترس خدا و دو چشمش از نور پروردگار و زمام آن از جلالت و بزرگی حق تعالی و گردنش از حسن و نورانیت الهی ، قسمت بالای آن از خشنودی خداوند و قسمت پایین آن از پاکی او و چهارپای آن از عزت خداوند است ، وقتی راه می رود خدا را تسبیح می گوید ، و وقتی صدا می کند تقدیس پروردگار می نماید .
بر آن کجاوه ای از نور نهاده و زنی که حوریه به صورت آدمیان است ، در آن نشسته است . وجود بینظیری که جمع شده و خلق شده و ترکیب یافته و نمودار گشته از سه صنف .
👈 اول آن از مشک خوشبو و
👈وسط آن از عنبر سیاه رنگی که سفیدی بر آن غالب باشد و
👈آخر آن از زعفران سرخ که با آب حیات سرشته شده است ، اگر در هفت دریای شور آب دهانی بیندازد همگی شیرین و گوارا می شوند و اگر ناخن انگشت کوچک خود را در دنیا ظاهر کند خورشید و ماه را میپوشاند .
جبرئیل از طرف راست ، میکائیل از طرف چپ ، علی علیه السلام است از پیشاپیش او ، امام حسن و امام حسین علیهما السلام از پشت سرش در حرکتند .
خداوند تبارک و تعالی هم مراقب و نگهدارش می باشد ، پس با این فرّ و شکوه وارد صحنه قیامت می گردد . ناگهان ندایی از جانب پروردگار می رسد :
ای مردم چشمان خود فرو بندید و سرها را به زیر آورید ، زیرا فاطمه دختر پیامبر شما و همسر امیرالمومنین امام شما و مادر امام حسن و امام حسین علیهما السلام وارد صحرای محشر گشته است و میخواهد عبور کند .
فاطمه علیهاالسلام از صراط عبور می کند در حالی که خود را با دو چادر سفید رنگ پوشانیده است و وقتی که وارد بهشت می گردد و به نعمت ها و بخششهای الهی که برایش فراهم گردیده ، مینگرد این آیه را تلاوت میکند : بسم الله الرحمن الرحیم الحمدلله الذی اذهب عنا الحزن انَّ ربنا لغفور شکور . الذی احلنا دارَ المقامه من فضله لایمسنا فیها لغوب .(فاطر ۳۴ و ۳۵)
به نام خداوند بخشنده مهربان ، سپاس و ستایش سزاوار خداوندی است که غم و اندوه را از ما برطرف کرد و همانا پروردگار ما بخشنده گنهکاران و پاداش دهنده نیکوکاران است ، که ما را به لطف کرم خود در سرای همیشگی وارد کرده جائی که در آن هیچ رنج و دردی به ما نرسد و هرگز خستگی و رنجوری و ضعف به ما را پیدا نکند .
در ادامه رسول خدا فرمودند :
پس از آن خدای تبارک و تعالی به فاطمه علیها السلام پیغام دهد :
ای فاطمه آنچه می خواهی درخواست کن به تو میدهم و آنچه آرزو کنی برآورده می نمایم ، تا تو خوشنود گردی . فاطمه علیه السلام عرض میکند : پروردگار ! تو آرزوی من و نهایت آمال و امید من هستی ، از تو درخواست می کنم که دوستان من و دوستان خاندان مرا به آتش سوزنده خود عذاب نکنی .
دوباره از درگاه ربوبی ندا رسد : فاطمه به عزت جلالم و بلندی مقام و مرتبه ام ، ۲۰۰۰ سال پیش از آفرینش آسمانها و زمین سوگند یاد کردم که دوستان تو و دوستان خاندان تو را در آتش عذاب نکنم .
تاویل الایات ج ۲ ص ۴۸۳ ح ۱۲ .
بحارالانوار ج ۲۷ ص ۱۳۹ ح ۱۴۴ .
القطره ج ۱ ص ۴۱۸_۴۲۱ .
ثبت دیدگاه