هر وقت اسم پروردگارش آيد، صلوات بر محمّد و آلش فرستد.

الكافي (ط – الإسلامية) ؛ ج‏2 ؛ ص494                                          18- عَلِيُّ بْنُ مُحَمَّدٍ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ الْحُسَيْنِ عَنْ عَلِيِّ بْنِ الرَّيَّانِ عَنْ عُبَيْدِ اللَّهِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ الدِّهْقَانِ قَالَ: دَخَلْتُ عَلَى أَبِي الْحَسَنِ الرِّضَا ع فَقَالَ لِي مَا مَعْنَى قَوْلِهِ- وَ ذَكَرَ اسْمَ رَبِّهِ فَصَلَّى‏ (الأعلى: 15) قُلْتُ كُلَّمَا ذَكَرَ اسْمَ رَبِّهِ قَامَ فَصَلَّى فَقَالَ لِي لَقَدْ كَلَّفَ اللَّهُ-عَزَّ وَ جَلَّ هَذَا شَطَطاً  فَقُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاكَ فَكَيْفَ هُوَ فَقَالَ كُلَّمَا ذَكَرَ اسْمَ رَبِّهِ صَلَّى عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِه‏                – از عبيد اللَّه، بن عبد اللَّه دهقان، گويد: نزد امام رضا (ع) رفتم و به من فرمود: معنى قول خداوند وَ ذَكَرَ اسْمَ رَبِّهِ فَصَلَّى‏ (15 سوره اعلى): «و ياد كرد نام پروردگار خود را و صلاة به جا آورد» چيست؟ گفتم: يعنى هر وقت به‏ ياد خدا آمد برخاست و نماز خواند، در پاسخم فرمود: در اين صورت خدا تكليف نا به جا و زورى كرده است، پس من گفتم: پس چگونه است معنى آن؟ فرمود: هر وقتى به ياداسم پروردگارش آيد، صلوات بر محمّد و آلش فرستد.