عصر امام صادق (علیه السّلام)
03 آذر 1399 - 14:16
بازدید 146
پ
پ

عصر امام صادق (علیه السّلام)

عصر امام صادق (علیه السّلام) یکی از طوفانی ترین ادوار تاریخ اسلام است که از یک سو اغتشاش ها و انقلاب های پیاپی گروه های مختلف، به ویژه از طرف خون خواهان امام حسین (علیه السّلام) رخ می داد که انقلاب ابو سلمه و ابو مسلم در خراسان ایران از مهم ترین آنها بوده است و از طرف دیگر عصر برخورد مکتب ها و ایدئولوژی ها و عصر تضاد افکار فلسفی و کلامی مختلف بود که از برخورد امت اسلام با مردم کشورهای فتح شده و نیز رابطه ی مراکز اسلامی با دنیای خارج به وجود آمده بود و در مسلمانان نیز شور و هیجانی برای فهمیدن و پژوهش پدید آورده بود. عصری که کوچکترین کم کاری یا عدم بیداری و تحرّک پاسدار راستین اسلام یعنی امام صادق (علیه السّلام)، موجب نابودی دین و پوسیدگی تعلیمات حیات بخش اسلام ،هم از درون و هم از بیرون می شد. زمان امام صادق (علیه السّلام) زمان تزلزل حکومت بنی امیّه و فزونی قدرت بنی عباس بود و این دو گروه مدتی در حال کشمکش و مبارزه با یکدیگر بودند. بنی امیّه در این مدت یعنی از زمان هشام بن عبدالملک گرفتار مشکلات سیاسی فراوانی بود. لذا فرصت فشار و اختناق نسبت به شیعیان را نداشتند. عباسیان نیز چون از دستیابی به قدرت در پوشش شعار طرف داری از خاندان پیامبر و گرفتن انتقام خون امام حسین (علیه السّلام) عمل می کردند، فشاری از طرف آنان مطرح نبود. از این رو این دوران، دوران آرامش و آزادی نسبی امام صادق (علیه السّلام) و شیعیان بود و آن حضرت از این فرصت استفاده کرده و تلاش فرهنگی وسیعی را آغاز کرد.

پیشوای ششم شیعیان در چنین دورانی به فکر نجات افکار توده ی مسلمان از الحاد و بدبینی و کفر و نیز مانع انحراف اصول و معارف اسلامی از مسیر راستین بود، و از توجیهات غلط و وارونه ی دستورات دین که به وسیله ی خلفای وقت صورت می گرفت جلو گیری می کردند. اینجا بود که امام (علیه السّلام) دشواری فراوان در پیش و مسئولیت عظیم بر دوش داشت و در ظلمت بحران ها و آشوب ها، دنیای شیعه را به فروغ تعالیم خویش روشنی بخشید و حقیقت اسلام را از آلایش انحرافات و گزند فریب کاران حفظ نمود. ایشان آنقدر فقه و دانش اهل بیت را گسترش دادند و زمینه ی ترویج احکام و بسط کلام شیعی را فراهم ساختند که مذهب شیعه به نام ایشان به عنوان مذهب جعفری شهرت یافت. آن اندازه که دانشمندان و راویان از دانش امام بهره مند شدند و از ایشان حرف و حدیث نقل کرده اند از هیچ یک از دیگر ائمه نقل نکرده اند.

 هشت سال آخر امامت امام صادق (علیه السّلام) بنی عباس همان شیوه ی ستم و فشار بنی امیّه را در پیش گرفتند و وضع به حدی ناگوار شد که همگی یاران امام در معرض خطر و جزو لیست سیاه مرگ بودند. در این دوران امام بسیار تحت فشار و اختناق حکومت منصور دوانقی قرار داشت. امام صادق (علیه السّلام) که همواره مبارزی نستوه و خستگی ناپذیر و انقلابی بنیادی در میدان فکر و عمل بود، کاری که امام حسین (علیه السّلام) به صورت قیام خونین انجام داد، ایشان قیام خود را در لباس تدریس و تأسیس مکتب و انسان سازی انجام داد و جهادی راستین کرد.

ثبت دیدگاه

  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تیم مدیریت در وب منتشر خواهد شد.
  • پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
  • پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.