زندگانى حضرت امام جعفر صادق عليه السّلام
امام صادق عليه السّلام در سال هشتاد و سه هجری در زمان عبد الملك مروان در شهر مدینه ی منوّره متولد شدند. پدر ایشان حضرت امام محمّد باقر علیه السّلام و مادرشان ام فروه دختر قاسم بن محمّد (اسمش فاطمه بود و كنيهاش ام فروه ) كه مادر او اسماء دختر عبد الرحمن بن ابى بكر بود. ایشان دوازده سال با جد و پدر خود یعنی امام زین العابدین و امام محمّد باقر علیهما السّلام بودند و بعد از شهادت جدّ بزرگوارشان نوزده سال در کنار پدر گرامیشان زندگی کردند و بعد از پدر در سن سی و یک سالگی به مدّت سى و چهار سال عهده دار امامت و ولایت شیعیان بودند . و در روز دوشنبه ماه شوال سال صد و چهل و هشت هجری به دست منصور دوانقی مسموم و به شهادت رسیدند . مدّت عمر شریفشان شصت و پنج سال بود و از همه ی ائمه علیهم السّلام به غیر از امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف بیشتر عمر کردند و به خاطر همین به شیخ الائمه معروف شدند .
دوران امامت آن حضرت مصادف با پنج تن از خلفای اموی به مدّت هجده سال، و دو تن از خلفای عباسی به مدت شانزده سال بود که خلفای اموی عبارت بودند از بقيه حكومت هشام بن عبد الملك و حكومت وليد بن يزيد بن عبد الملك و حكومت يزيد بن وليد بن عبد الملك كه مشهور به ناقص بود و حكومت ابراهيم بن وليد و حكومت مروان بن محمّد مشهور به حمار و در سال صد و سى و دو ابو مسلم خراسانى قيام كرد كه در نتيجه سلطنت از بنى اميه به بنى عباس كه اولين خليفه آنها عبد اللَّه بن محمّد بن على بن عبد اللَّه بن عباس معروف به سفاح بود منتقل گشت. او چهار سال و هشت ماه حكومت كرد. پس از او برادرش ابو جعفر مشهور به منصور دوانيقى بيست و يك سال و ده ماه حكومت را در عهده داشت. حضرت صادق عليه السّلام در سال دهم حكومت او به دستور او و به دست جعفر بن سلیمان پسر عموی منصور دوانقی که در آن زمان والی مدینه بود که لعنت خدا بر او و بر همه ی امویان و مروانیان و عباسیان باد، مسموم و به شهادت رسیدند و در قبرستان بقيع كنار پدر بزرگوارشان امام باقر و جدّ گرامیشان امام سجاد و عموى خود امام حسن علیهم السّلام مدفون شد.
تعداد مشاهده (492) نظرات (0)
ثبت دیدگاه