رفیق شناسی

«وَيَوْمَ يَعَضُّ الظَّالِمُ عَلَی يَدَيْهِ يَقُولُ يَا لَيْتَنِي اتَّخَذْتُ مَعَ الرَّسُولِ سَبِيلًا ﴿۲۷﴾ يَا وَيْلَتَی لَيْتَنِي لَمْ أَتَّخِذْ فُلَانًا خَلِيلًا ﴿۲۸﴾ لَقَدْ أَضَلَّنِي عَنِ الذِّكْرِ بَعْدَ إِذْ جَاءنِي وَكَانَ الشَّيْطَانُ لِلْإِنسَانِ خَذُولًا ﴿۲۹: فرقان﴾ »

[و روزی است كه ستمكار دست­های خود را می‏گزد (و) می‏گويد ای كاش با پيامبر راهی برمی‏گرفتم * ای وای، كاش فلانی را دوست (خود) نگرفته بودم * او (بود كه) مرا به گمراهی كشانيد پس از آن که قرآن به من رسيده بود و شيطان همواره فروگذارنده انسان است]