روز قیامت منادی ندا می کند کجایند روزه داران ماه رجب
– حَدَّثَنَا الْمُظَفَّرُ بْنُ جَعْفَرِ بْنِ الْعَلَوِيِّ السَّمَرْقَنْدِيُّ قَالَ حَدَّثَنَا جَعْفَرُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ مَسْعُودٍ الْعَيَّاشِيُّ عَنْ أَبِيهِ قَالَ حَدَّثَنَا الْحُسَيْنُ بْنُ إِشْكِيبَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ الْكُوفِيِّ عَنْ أَبِي جَمِيلَةَ الْمُفَضَّلِ بْنِ صَالِحٍ عَنْ أَبِي رُمْحَةَ الْحَضْرَمِيِّ قَالَ سَمِعْتُ جَعْفَرَ بْنَ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ ع يَقُولُ إِذَا كَانَ يَوْمُ الْقِيَامَةِ نَادَى مُنَادٍ مِنْ بُطْنَانِ الْعَرْشِ أَيْنَ الرَّجَبِيُّونَ فَيَقُومُ أُنَاسٌ يُضِيءُ وُجُوهُهُمْ لِأَهْلِ الْجَمْعِ عَلَى رُءُوسِهِمْ تِيجَانُ الْمُلْكِ مُكَلَّلَةً بِالدُّرِّ وَ الْيَاقُوتِ مَعَ كُلِّ وَاحِدٍ مِنْهُمْ أَلْفُ مَلَكٍ عَنْ يَمِينِهِ وَ أَلْفُ مَلَكٍ عَنْ يَسَارِهِ يَقُولُونَ هَنِيئاً لَكَ كَرَامَةُ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ يَا عَبْدَ اللَّهِ فَيَأْتِي النِّدَاءُ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ جَلَّ جَلَالُهُ عِبَادِي وَ إِمَائِي وَ عِزَّتِي وَ جَلَالِي لَأُكْرِمَنَّ مَثْوَاكُمْ وَ لَأُجْزِلَنَّ عَطَاكُمْ [عَطَايَاكُمْ] وَ لَأُوتِيَنَّكُمْ مِنَ الْجَنَّةِ غُرَفاً تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ خالِدِينَ فِيها نِعْمَ أَجْرُ الْعامِلِينَ إِنَّكُمْ تَطَوَّعْتُمْ بِالصَّوْمِ لِي فِي شَهْرٍ عَظَّمْتُ حُرْمَتَهُ وَ أَوْجَبْتُ حَقَّهُ مَلَائِكَتِي أَدْخِلُوا عِبَادِي وَ إِمَائِي الْجَنَّةَ ثُمَّ قَالَ جَعْفَرُ بْنُ مُحَمَّدٍ ع هَذَا لِمَنْ صَامَ مِنْ رَجَبٍ شَيْئاً وَ لَوْ يَوْماً وَاحِداً فِي [مِنْ] أَوَّلِهِ أَوْ وَسَطِهِ أَوْ آخِرِهِ.
ابی رمحه ی حضرمی گفت: از امام صادق علیه السّلام شنیدم که می فرمود :، روز رستاخيز سروشى از درون عرش ندا مىدهد رجبى ها كجايند؟ گروهى برمىخيزند كه چهرهشان براى مردم محشر مى درخشد، بر سرشان تاج پادشاهى آكنده از مرواريد و ياقوت است. همراه هر يك از ايشان هزار فرشته از سوى راست و هزار فرشته از سوى چپ ايستاده اند و به او مى گويند اى بنده ی خدا! كرامت خداى بر تو گوارا باد! از عرش هم ندا مى آيد كه اى بندگان و كنيزكان من! سوگند به عزت و جلال خودم جايگاه شما را گرامى و عطاى شما را جزيل قرار مى دهم و غرفه هايى از بهشت به شما ارزانى مى دارم كه از زير آن جوى ها جارى است و جاودانه در آن خواهيد بود و پاداش عملكنندگان چه نيكوست، شما براى من در ماهى روزه مستحبى گرفتيد كه حرمت آن ماه را بزرگ و حق آن را واجب كردهام. اى فرشتگان من! اى بندگان و كنيزكان مرا به بهشت درآوريد. امام صادق اضافه فرموده است: كه اين پاداش كسى است كه چيزى از ماه رجب را روزه بگيرد، هر چند يك روز از دهه اول يا دوم يا آخر آن باشد.
پیامبر فرمودند: از شب لیلة الرغایب غافل نشوید ، نماز شب لیلة الرغائب و ثواب آن ، و کسانی که نمی توانند تمام ماه رجب را روزه بگیرند چه کار کنند …
بحار الأنوار (ط – بيروت) ؛ ج95 ؛ ص395باب 25 ح1 – أَقُولُ قَدْ رَوَى الْعَلَّامَةُ ره فِي إِجَازَتِهِ الْكَبِيرَةِ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ الدَّرْبِيِّ عَنِ الْحَاجِّ صَالِحٍ مَسْعُودِ بْنِ مُحَمَّدٍ وَ أَبِي الْفَضْلِ الرَّازِيِّ الْمُجَاوِرِ بِمَشْهَدِ مَوْلَانَا أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ ع قَرَأَهَا عَلَيْهِ فِي مُحَرَّمٍ سَنَةَ ثَلَاثٍ وَ سَبْعِينَ وَ خَمْسِمِائَةٍ عَنِ الشَّيْخِ عَلِيِّ بْنِ عَبْدِ الْجَلِيلِ الرَّازِيِّ عَنْ شَرَفِ الدِّينِ الْحَسَنِ بْنِ عَلِيٍّ عَنْ سَدِيدِ الدِّينِ عَلِيِّ بْنِ الْحَسَنِ عَنْ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ أَحْمَدَ النَّيْسَابُورِيِّ عَنِ الْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيٍّ عَنِ الْحَاجِّ مسموسم عَنْ أَبِي الْفَتْحِ نُورْخَانَ عَبْدِ الْوَاحِدِ الْأَصْفَهَانِيِّ عَنْ عَبْدِ الْوَاحِدِ بْنِ رَاشِدٍ الشِّيرَازِيِّ عَنْ أَبِي الْحَسَنِ الْهَمْدَانِيِّ عَنْ عَلِيِّ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ سَعِيدٍ الْبَصْرِيِّ عَنْ أَبِيهِ عَنْ خَلَفِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ الصَّنْعَانِيِّ عَنْ حُمَيْدٍ الطُّوسِيِّ عَنْ أَنَسِ بْنِ مَالِكٍ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص مَا مَعْنَى قَوْلِكَ رَجَبٌ شَهْرُ اللَّهِ قَالَ لِأَنَّهُ مَخْصُوصٌ بِالْمَغْفِرَةِ فِيهِ تُحْقَنُ الدِّمَاءُ وَ فِيهِ تَابَ اللَّهُ عَلَى أَوْلِيَائِهِ وَ فِيهِ أَنْقَذَهُمْ مِنْ نِزَاعِهِ ثُمَّ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص مَنْ صَامَهُ كُلَّهُ اسْتَوْجَبَ عَلَى اللَّهِ ثَلَاثَ أَشْيَاءَ مَغْفِرَةً لِجَمِيعِ مَا سَلَفَ مِنْ ذُنُوبِهِ وَ عِصْمَةً فِيمَا يَبْقَى مِنْ عُمُرِهِ وَ أَمَاناً مِنَ الْعَطَشِ يَوْمَ الْفَزَعِ الْأَكْبَرِ فَقَامَ شَيْخٌ ضَعِيفٌ فَقَالَ يَا رَسُولَ اللَّهِ ص إِنِّي عَاجِزٌ عَنْ صِيَامِهِ كُلِّهِ فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص صُمْ أَوَّلَ يَوْمٍ مِنْهُ فَإِنَّ الْحَسَنَةَ بِعَشْرِ أَمْثَالِهَا وَ أَوْسَطَ يَوْمٍ مِنْهُ وَ آخِرَ يَوْمٍ مِنْهُ فَإِنَّكَ تُعْطَى ثَوَابَ صِيَامِهِ كُلِّهِ وَ لَكِنْ لَا تَغْفُلُوا عَنْ لَيْلَةِ أَوَّلِ خَمِيسٍ مِنْهُ فَإِنَّهَا لَيْلَةٌ تُسَمِّيهَا الْمَلَائِكَةُ لَيْلَةَ الرَّغَائِبِ وَ ذَلِكَ أَنَّهُ إِذَا مَضَى ثُلُثُ اللَّيْلِ لَمْ يَبْقَ مَلَكٌ فِي السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ إِلَّا وَ يَجْتَمِعُونَ فِي الْكَعْبَةِ وَ حَوَالَيْهَا وَ يَطَّلِعُ اللَّهُ عَلَيْهِمْ اطِّلَاعَةً فَيَقُولُ لَهُمْ يَا مَلَائِكَتِي اسْأَلُونِي مَا شِئْتُمْ فَيَقُولُونَ رَبَّنَا حَاجَاتُنَا إِلَيْكَ أَنْ تَغْفِرَ لِصُوَّامِ رَجَبٍ فَيَقُولُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ قَدْ فَعَلْتُ ذَلِكَ ثُمَّ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص مَا مِنْ أَحَدٍ يَصُومُ يَوْمَ الْخَمِيسِ أَوَّلَ خَمِيسٍ مِنْ رَجَبٍ ثُمَّ يُصَلِّي مَا بَيْنَ الْعِشَاءَيْنِ وَ الْعَتَمَةِ اثنا عشر [اثْنَتَيْ عَشْرَةَ] رَكْعَةً يَفْصِلُ بَيْنَ كُلِّ رَكْعَتَيْنِ بِتَسْلِيمٍ يَقْرَأُ فِي كُلِّ رَكْعَةٍ فَاتِحَةَ الْكِتَابِ مَرَّةً وَاحِدَةً وَ إِنَّا أَنْزَلْنَاهُ فِي لَيْلَةِ الْقَدْرِ ثَلَاثَ مَرَّاتٍ وَ قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ اثنا عشر [اثْنَتَيْ عَشْرَةَ] مَرَّةً فَإِذَا فَرَغَ مِنْ صَلَاتِهِ صَلَّى عَلَيَّ سَبْعِينَ مَرَّةً وَ يَقُولُ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ عَلَى آلِهِ ثُمَّ يَسْجُدُ وَ يَقُولُ فِي سُجُودِهِ سَبْعِينَ مَرَّةً رَبِّ اغْفِرْ وَ ارْحَمْ وَ تَجَاوَزْ عَمَّا تَعْلَمُ إِنَّكَ أَنْتَ الْعَلِيُّ الْأَعْظَمُ ثُمَّ يَسْجُدُ سَجْدَةً أُخْرَى فَيَقُولُ فِيهَا مَا قَالَ فِي الْأُولَى ثُمَّ يَسْأَلُ اللَّهَ حَاجَتَهُ فِي سُجُودِهِ فَإِنَّهَا تُقْضَى قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص وَ الَّذِي نَفْسِي بِيَدِهِ- لَا يُصَلِّي عَبْدٌ أَوْ أَمَةٌ هَذِهِ الصَّلَاةَ إِلَّا غَفَرَ اللَّهُ لَهُ جَمِيعَ ذُنُوبِهِ وَ لَوْ كَانَ ذُنُوبُهُ مِثْلَ زَبَدِ الْبَحْرِ وَ عَدَدَ الرَّمْلِ وَ وِزَانَ الْجِبَالِ وَ عَدَدَ وَرَقِ الْأَشْجَارِ وَ يُشَفَّعُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ فِي سَبْعِمِائَةٍ مِنْ أَهْلِ بَيْتِهِ مِمَّنْ قَدِ اسْتَوْجَبَ النَّارَ فَإِذَا كَانَ أَوَّلُ لَيْلَةٍ فِي قَبْرِهِ بَعَثَ اللَّهُ إِلَيْهِ ثَوَابَ هَذِهِ الصَّلَاةِ فِي أَحْسَنِ صُورَةٍ فَيَجِيئُهُ بِوَجْهٍ طَلِقٍ وَ لِسَانٍ ذَلِقٍ فَيَقُولُ يَا حَبِيبِي أَبْشِرْ فَقَدْ نَجَوْتَ مِنْ كُلِّ سُوءٍ فَيَقُولُ مَنْ أَنْتَ فَوَ اللَّهِ مَا رَأَيْتُ وَجْهاً أَحْسَنَ مِنْ وَجْهِكَ وَ لَا سَمِعْتُ كَلَاماً أَحْسَنَ مِنْ كَلَامِكَ وَ لَا شَمِمْتُ رَائِحَةً أَطْيَبَ مِنْ رَائِحَتِكَ فَيَقُولُ يَا حَبِيبِي أَنَا ثَوَابُ تِلْكَ الصَّلَاةِ الَّتِي صَلَّيْتَهَا فِي لَيْلَةِ كَذَا مِنْ شَهْرِ كَذَا فِي سَنَةِ كَذَا جِئْتُكَ هَذِهِ اللَّيْلَةَ لِأَقْضِيَ حَقَّكَ وَ أُونِسَ وَحْدَتَكَ وَ أَرْفَعَ وَحْشَتَكَ فَإِذَا نُفِخَ فِي الصُّورِ ظَلَلْتُ فِي عَرْصَةِ الْقِيَامَةِ عَلَى رَأْسِكَ فَأَبْشِرْ فَلَنْ تُعْدَمَ الْخَيْرَ أَبَداً. انس بن مالک گفت از رسول خدا (ص) پرسیدم معنی قول شما که فرمودید رجب ماه خداست یعنی چه ؟ فرمودند :برای این که ماه رجب به مغفرت و آمرزش اختصاص داده شده و در آن خونهاحفظ شده و در آن خداوند توبه ی اولیائش را پذیرفته و در آن از جنگیدن با دشمنانش رها شدید و نجات یافتید (چون ماه رجب از ماههای حرام است و در آن جنگیدن حرام است ) سپس رسول خدا (ص) فرمودند: هرکس همۀ روزهای ماه رجب را روزه بگیرد مستوجب سه چیز از طرف خدا می شود 1- مغفرت و آمرزش برای آنچه از گناهان که در گذشته انجام داده است. 2-عصمت و پاکی از گناه برای آنچه از عمرش باقی مانده 3- ایمنی از عطش روز قیامت (که در آن جزع و فزع همه بزرگ و بلند است .
پیر مرد ضعیف و لاغر اندامی بلند شد و گفت: ای رسول خدا من عاجز ناتوانم از اینکه همه روزهای ماه رجب را روزه بگیرم (چه کار کنم )؟ رسول خدا (ص) فرمودند: اولین روز از ماه رجب را روزه بگیر و همانا خداوند در عوض یک نیکی ده برابر پاداش می دهد (انعام: 160 ) و وسط و آخر آن را هم روزه بگیر پس همانا به تو پاداش روزۀ همه ی روز هایش داده می شود .ولیکن از اولین شب پنج شنبه آن غافل نشوید برای اینکه آن شبی است که ملائکه آن را لیلةالرغائب (شب میلها و رغبت ها ) به سوی خدا نامیده اند و همانا در آن شب وقتی که یک سوم از شب گذشت هیچ ملکی در آسمان و زمین باقی نمی ماند مگر این که در خانه کعبه و اطرافش جمع می شوند و خداوند ایشان را از اخبار مطلع می کند و به ایشان می فرماید: ای ملائکه من هرچه دوست دارید از من بخواهید . ملائکه می گویند: پروردگارا! حاجات ما به سوی تو این است که روزه داران ماه رجب را بیامرزی. خداوند عز و جل می فرماید: آن را انجام دادم وآنهارا آمرزیدم. سپس رسول خدا (ص) فرمودند: هیچ احدی نیست که در پنج شنبه اول ماه رجب روزه بگیرد بعد ما بین نماز مغرب و عشاء دوازده رکعت نماز به جا آورد و بعد از هر دو رکعت سلام دهد و در هر رکعت یک بار سوره حمد و سه مرتبه سورۀ انا انزلناه و دوازده مرتبه قل هو الله احد را بخواند و هنگامی که از نماز ها فارغ شد هفتاد مرتبه صلوات بفرستد وبگوید« الهم صلی علی محمد و علی آله »سپس به سجده رود ودر سجده هفتاد مرتبه «رب اغفر و ارحم و تجاوز عما تعلم انکه انت العلی العظیم را بگوید » سپس سجده دیگری کند و در آن آنچه در سجده اول گفته را تکرار کند (یعنی هفتاد مرتبه بکوید رب اغفرو ارحم …).سپس در سجده از خدا حاجتش را بخواهد و به درستی که آن بر آورده می شود رسول خدا (ص) فرمودند: قسم به کسی که جان من به دست اوست هیچ زن و مردی نیست که این نماز را به جای آورد مگر اینکه خداوند جمیع گناهان او را می آمرزد اگر چه به اندازه کف دریاها و به عدد شن ها و ماسه ها و به سنگینی کوهها و به عدد برگهای درختان باشد. و روز قیامت کسی که این نماز را به جا آورده برای هفت صد نفر از اهل بیتش شفاعت می کند آن هم کسانی که مُستوجب آتش جهنم شدند و هنگامی که شب اول قبرش فرا رسد، خداوند ثواب این نماز او را در بهترین صورت به سوی او مبعوث می کند و ثواب آن نماز صاحبش را به صورت آزاد و رها و زبانی گویا و رسا می آورد و می گوید: ای حبیب من بشارت باد تو را که از هر بدی نجات یافتی. آن شخص به او می گوید: تو کیستی به خدا قسم هیچ صورتی به زیبایی صورت تو ندیدم و هیچ سخنی به نیکویی سخن تو نشنیدم و هیچ عطر و بویی خوشبوتر از عطر و بوی تو به مشامم نرسیده است ثواب آن نماز در جواب او می گوید: ای حبیب من من ثواب آن نمازی هستم که در فلان شب از فلان ماه و فلان سال انجام دادی در این شب (شب اول قبر) به سوی تو آمدم تا حقّ تو را ادا کنم و مونس تنهایی تو باشم و وحشت و ترس را از تو دور کنم و هنگامی که در صور دمیده شد درعرصه قیامت بر سر تو سایه اندازم و بشارت باد بر تو، که هرگز خیر و نیکی از تو دور نمی شود . .
روزه و شب زنده داری ماه رجب باعث ایمن ماندن از عذاب قبر است .
مستدرك الوسائل و مستنبط المسائل ؛ ج7 ؛ ص531 ح 8828
-، وَ عَنْ أَبِي الْمَحَاسِنِ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عَبْدِ الصَّمَدِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ عَمْرِو بْنِ الرَّبِيعِ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ مُعَاوِيَةَ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ مَالِكٍ عَنْ ثَوْبَانَ قَالَ: كُنَّا بِالنَّبِيِ ص فِي مَقْبَرَةٍ فَوَقَفَ ثُمَّ مَرَّ ثُمَّ وَقَفَ ثُمَّ مَرَّ فَقُلْتُ بِأَبِي أَنْتَ وَ أُمِّي يَا رَسُولَ اللَّهِ مَا وُقُوفُكَ بَيْنَ هَؤُلَاءِ الْقُبُورِ فَبَكَى رَسُولُ اللَّهِ ص بُكَاءً شَدِيداً وَ بَكَيْتُ فَلَمَّا فَرَغَ قَالَ يَا ثَوْبَانُ هَؤُلَاءِ مُعَذَّبُونَ فِي قُبُورِهِمْ سَمِعْتُ أَنِينَهُمْ فَرَحِمْتُهُمْ وَ دَعَوْتُ اللَّهَ أَنْ يُخَفِّفَ عَنْهُمْ فَفَعَلَ وَ لَوْ صَامُوا هَؤُلَاءِ [أَيَّامَ رَجَبٍ وَ قَامُوا فِيهَا مَا عُذِّبُوا فِي قُبُورِهِمْ فَقُلْتُ يَا رَسُولَ اللَّهِ] صِيَامُهُ وَ قِيَامُهُ أَمَانٌ مِنْ عَذَابِ الْقَبْرِ قَالَ نَعَمْ يَا ثَوْبَانُ وَ الَّذِي بَعَثَنِي بِالْحَقِّ نَبِيّاً مَا مِنْ مُسْلِمٍ وَ لَا مُسْلِمَةٍ يَصُومُ يَوْماً مِنْ رَجَبٍ وَ قَامَ لَيْلَهُ يُرِيدُ بِذَلِكَ [وَجْهَ] اللَّهِ تَعَالَى إِلَّا كَتَبَ اللَّهُ تَعَالَى لَهُ عِبَادَةَ أَلْفِ سَنَةٍ صِيَامٌ نَهَارُهَا وَ قِيَامٌ لَيْلُهَا وَ كَأَنَّمَا حَجَّ أَلْفَ حَجَّةٍ وَ اعْتَمَرَ أَلْفَ عُمْرَةٍ مِنْ مَالٍ حَلَالٍ وَ كَأَنَّمَا غَزَا أَلْفَ غَزْوَةٍ وَ أَعْتَقَ أَلْفَ رَقَبَةٍ مِنْ وُلْدِ إِسْمَاعِيلَ وَ كَأَنَّمَا تَصَدَّقَ بِأَلْفِ دِينَارٍ وَ كَأَنَّمَا اشْتَرَى أُسَارَى أُمَّتِي فَأَعْتَقَهُمْ لِوَجْهِ اللَّهِ وَ كَأَنَّمَا أَشْبَعَ أَلْفَ جَائِعٍ وَ آمَنَهُ اللَّهُ تَعَالَى مِنْ عَذَابِ الْقَبْرِ وَ هَوْلِ مُنْكَرٍ وَ نَكِيرٍ قِيلَ يَا رَسُولَ اللَّهِ هَذَا الثَّوَابُ كُلُّهُ لِمَنْ صَامَ يَوْماً وَاحِداً أَوْ قَامَ لَيْلَةً مِنْ شَهْرِ رَجَبٍ فَقَالَ [رَسُولُ اللَّهِ ص هَذَا لِمَنْ لَا يُنْكِرُ قُدْرَةَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ ثُمَّ قِيلَ يَا رَسُولَ اللَّهِ ثَوَابُ رَجَبٍ أَبْلَغُ] أَمْ ثَوَابُ شَهْرِ رَمَضَانَ فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص لَيْسَ عَلَى ثَوَابِ رَمَضَانَ قِيَاسٌ وَ لَكِنْ شَهْرُ رَجَبٍ شَهْرٌ عَظِيمٌ الْخَبَر.
عبدالله مالک از ثوبان روایت می کند: که گفت: با پیامبر خدا (ص) در قبرستانی بودیم که پیامبر ایستاد و سپس کمی راه رفت و باز ایستاد و دوباره به راه افتاد. من گفتم: پدر و مادرم فدای تو باد ای رسول خدا! برای چه بین این قبرها می ایستی؟ رسول خدا (ص) به شدّت گریستند و من هم گریه کردم و هنگامی که از گریستن فارغ شدند و آرام گرفتند فرمودند: ای ثوبان! صاحبان این قبور در قبرهایشان عذاب می شدند و من صدای آه و ناله آنها را شنیدم و دلم برای آنها به رحم آمد و از خدا خواستم که در عذاب آنها تخفیف دهد، پس خداوند در عذاب به آنها تخفیف داد و اگر ایشان در ایام ماه رجب روزه می گرفتند و شبها به عبادت می پرداختند الآن در قبرهایشان عذاب نمی شدند. گفتم: یا رسول الله! روزه و شب زنده داری ماه رجب باعث ایمن ماندن از عذاب قبر است ؟
فرمود: بله ای ثوبان، قسم به کسی که من را به حق مبعوث کرد هیج مرد و زن مسلمانی نیست که در ماه رجب برای رضای خدای تعالی روزه بگیرد و شب زنده داری کند مگر این که خداوند تعالی برای او عبادت هزار سال که در آن روزها روزه و شبها به شب زنده داری پرداخته را برای او می نویسد.
و قطعاً مانند کسی است که هزار حج و هزار عمره با مال حلال انجام داده باشد .
و قطعاً مانند کسی است که هزار غزوه (جنگ ) همراه رسول خدا (ص) کرده و هزار برده از فرزندان اسماعیل (ع) را آزاد کرده باشد.
و قطعاً مانند کسی است که هزار دینار (طلا) صدقه داده است و به قطع و یقین مانند کسی که اسیران امت من را خریدار کرده و آنها را برای رضای خدا آزاد کرده است.
و قطعاً مانند کسی است که هزار گرسنه را سیر کرده باشد و خداوند متعال او را از عذاب قبر و هول وهراس سؤالات نکیر و منکر ایمنش کرده است
گفتم: یا رسول الله! همۀ این ثوابها برای کسی است که یک روز از ماه رجب را روزه گرفته و یا یک شب را شب زنده داری کرده؟ رسول خدا (ص) فرمودند: این برای کسی است که قدرت خدای عز وجل را انکار نمی کند سپس گفتم: یا رسول الله ثواب ماه رجب بیشتر است یا ثواب ماه شعبان ؟ رسول خدا (ص) فرمودند: برای ثواب ماه رمضان قیاسی نیست (یعنی نمی توانی ثواب ماه رمضان را با ماههای دیگر مقایسه کنی ) ولیکن ماه رجب ماه بزرگی است .
هر کس یک روز از ماه رجب را روزه بگیرد از فزع اکبر و آتش جهنم ایمن است.
مستدرك الوسائل و مستنبط المسائل ؛ ج7 ؛ ص531 ح 8827
وَ عَنْ أَبِي الْمَحَاسِنِ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ [عَنْ عَبْدِ الصَّمَدِ] عَنْ عَلِيِّ بْنِ [عَبْدِ اللَّهِ] عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ عُثْمَانَ بْنِ أَبِي شَيْبَةَ عَنْ جُوَيْرِ بْنِ أَبِي جَبَائِرَ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ الْعَبَّاسِ قَالَ: كَانَ رَسُولُ اللَّهِ ص إِذَا جَاءَ شَهْرُ رَجَبٍ جَمَعَ الْمُسْلِمِينَ حَوْلَهُ وَ قَامَ فِيهِمْ خَطِيباً فَحَمِدَ اللَّهَ وَ أَثْنَى عَلَيْهِ وَ ذَكَرَ مَنْ كَانَ قَبْلَهُ مِنَ الْأَنْبِيَاءِ فَصَلَّى عَلَيْهِمْ ثُمَّ قَالَ أَيُّهَا الْمُسْلِمُونَ قَدْ أَظَلَّكُمْ شَهْرٌ عَظِيمٌ مُبَارَكٌ وَ هُوَ شَهْرُ الْأَصَبِّ يُصِيبُ فِيهِ الرَّحْمَةَ عَلَى مَنْ عَبَدَهُ إِلَّا عَبْداً مُشْرِكاً أَوْ مُظْهِرَ بِدْعَةٍ فِي الْإِسْلَامِ أَلَا إِنَّ فِي شَهْرِ رَجَبٍ لَيْلَةً مَنْ حَرَّمَ النَّوْمَ عَلَى نَفْسِهِ قَامَ فِيهَا حَرَّمَ اللَّهُ تَعَالَى جَسَدَهُ عَلَى النَّارِ وَ صَافَحَهُ سَبْعُونَ أَلْفَ مَلَكٍ وَ يَسْتَغْفِرُونَ [لَهُ] إِلَى يَوْمٍ مِثْلِهِ فَإِنْ عَادَ عَادَتِ الْمَلَائِكَةُ ثُمَّ قَالَ مَنْ صَامَ يَوْماً وَاحِداً مِنْ رَجَبٍ أُومِنَ الْفَزَعَ الْأَكْبَرَ وَ أُجِيرَ مِنَ النَّار.
عبدالله بن عباس گفت : رسول خدا (ص) این گونه بودند که هنگامی که ماه رجب می شد مسلمانان را دورشان جمع می کردند و در میانشان می ایستادند و خطبه می کردند و حمد و ثنای الهی را می گفتند و بر پیامبران قبل از خودشان درود می فرستادند سپس می فرمودند: ای مسلمانان به تحقیق ماه عظیم و مبارکی بر شما سایه افکنده و آن ماه اصب (رجب) است که در آن رحمت برای بنده مشرک یا بنده ای که بدعتی در اسلام ظاهر کرده است (کنایه از رحمت و بخشش وسیع خداوند است.) آگاه باشید! به درستی که در ماه رجب شبی است که هر کس در این شب خواب را بر خودش حرام کند و به احیاء و شب زنده داری بپردازد خداوند تعالی جسد او را بر آتش حرام می کند و هفتاد هزار ملک برای او استغفار می کنند تا روزی مثل آن، پس اگر برگردد (یعنی برای عبادت و شب زنده داری) ملائکه نیز بر می گردند سپس فرمودند: هر کس یک روز از ماه رجب را روزه بگیرد از فزع اکبر و آتش جهنم ایمن است .
پیامبر فرمودند: ماه رجب ماه استغفار برای امت من است. و علت نامگذاری ماه رجب به اصب و اصم
وسائل الشيعة ؛ ج10 ؛ ص511
أَحْمَدُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى فِي نَوَادِرِهِ عَنْ فَضَالَةَ عَنْ إِسْمَاعِيلَ بْنِ أَبِي زِيَادٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص رَجَبٌ شَهْرُ الِاسْتِغْفَارِ لِأُمَّتِي أَكْثِرُوا فِيهِ مِنَ الِاسْتِغْفَارِ فَإِنَّهُ غَفُورٌ رَحِيمٌ وَ شَعْبَانُ شَهْرِي اسْتَكْثِرُوا فِي رَجَبٍ مِنْ قَوْلِ أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ وَ سَلُوا اللَّهَ الْإِقَالَةَ وَ التَّوْبَةَ فِيمَا مَضَى وَ الْعِصْمَةَ فِيمَا بَقِيَ مِنْ آجَالِكُمْ وَ أَكْثِرُوا فِي شَعْبَانَ مِنَ الصَّلَاةِ عَلَى نَبِيِّكُمْ- إِلَى أَنْ قَالَ وَ إِنَّمَا سُمِّيَ شَعْبَانُ شَهْرَ الشَّفَاعَةِ لِأَنَّ رَسُولَكُمْ يَشْفَعُ لِكُلِّ مَنْ يُصَلِّي عَلَيْهِ فِيهِ وَ سُمِّيَ شَهْرُ رَجَبٍ الْأَصَبَّ لِأَنَّ الرَّحْمَةَ تُصَبُّ عَلَى أُمَّتِي فِيهِ صَبّاً وَ يُقَالُ الْأَصَمُّ لِأَنَّهُ نُهِيَ فِيهِ عَنْ قِتَالِ الْمُشْرِكِينَ- وَ هُوَ مِنَ الشُّهُورِ الْحُرُمِ.
اسماعیل بن ابی زیاد از امام صادق (ع) روایت کرده اند که ایشان فرمودند: رسول خدا (ص) فرمودند: ماه رجب ماه استغفار برای امت من است پس در آن زیاد استغفار کنید و به درستی که خداوند آمرزنده و مهربان است و شعبان ماه من است . در ماه رجب زیاد استفاده کند از قول أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ وَ سَلُوا اللَّهَ الْإِقَالَةَ وَ التَّوْبَةَ یعنی از خدا طلب مغفرت کنید و از او بخواهید که گناهانتان را اقاله کند (شتر دیدی ندیدی خدایا همه را ببخش) و توبه یتان را در آنچه از گناهان که در گذشته انجام دادید بپذیرد و از خدا بخواهید که در باقی ماندۀ عمرتان به شما عصمت دهد و در ماه شعبان زیاد صلوات بر پیامبر تان بفرستید تا این که فرمودند: و به قطع و یقین ماه شعبان ماه شفاعت نامیده شده زیرا در آن رسول شما برای هر کس که در آن ماه برایشان صلوات بفرستد شفاعت می کند .
و ماه رجب، ماه اصب نامیده شده برای این که در آن بر امت من رحمت می رسد آن هم چه رحمتی، و به آن اصم می گویند: برای این که در آن از جنگ با مشرکین نهی شدند و آن از ماههای حرام است .
ثواب روزه و شب زنده داری ایّام البیض در ماه رجب
مستدرك الوسائل و مستنبط المسائل ؛ ج7 ؛ ص 533 ح 8829
وَ عَنْ أَبِي الْمَحَاسِنِ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَيْنِ عَنْ إِبْرَاهِيمَ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ سُلَيْمَانَ عَنْ أَبِي صَالِحٍ عَنْ سَعْدِ بْنِ سَعِيدٍ عَنْ سُفْيَانَ الثَّوْرِيِّ عَنِ الْأَعْمَشِ عَنْ سَعِيدِ بْنِ جُبَيْرٍ عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ قَالَ قَالَ النَّبِيُّ ص: مَنْ صَامَ أَيَّامَ الْبِيضِ مِنْ رَجَبٍ وَ قَامَ لَيَالِيَهَا وَ يُصَلِّي لَيْلَةَ النِّصْفِ مِائَةَ رَكْعَةٍ يَقْرَأُ فِي كُلِّ رَكْعَةٍ قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ عَشْرَ مَرَّاتٍ فَإِذَا فَرَغَ مِنْ هَذِهِ الصَّلَاةِ اسْتَغْفَرَ سَبْعِينَ [مَرَّةً] رُفِعَ عَنْهُ شَرُّ أَهْلِ السَّمَاءِ وَ شَرُّ أَهْلِ الْأَرْضِ وَ شَرُّ إِبْلِيسَ وَ جُنُودِهِ فَإِنْ مَاتَ فِي هَذَا الشَّهْرِ مَاتَ شَهِيداً وَ يَقْضِي اللَّهُ تَعَالَى لَهُ أَلْفَ حَاجَةٍ خَمْسُمِائَةٍ مِنْهَا مِنْ حَوَائِجِ الْآخِرَةِ وَ خَمْسُمِائَةٍ مِنْ حَوَائِجِ الدُّنْيَا كُلُّ حَاجَةٍ مَقْضِيَّةٌ غَيْرُ مَرْدُودَةٍ وَ بَنَى اللَّهُ تَعَالَى لَهُ فِي الْجَنَّةِ مِائَةَ قَصْرٍ مِنْ زُمُرُّدٍ وَ فِي كُلِّ قَصْرٍ مِائَةُ دَارٍ وَ فِي كُلِّ دَارٍ مِائَةُ بَيْتٍ وَ فِي كُلِّ بَيْتٍ مِائَةُ سَرِيرٍ وَ عَلَى كُلِّ سَرِيرٍ فِرَاشٌ مِنَ الْأَلْوَانِ وَ عَلَى كُلِّ فِرَاشٍ زَوْجَةٌ مِنَ الْحُورِ الْعِينِ لِكُلٍ أَلْفُ حَاجِبٍ يَدْخُلُ فِي كُلِّ بَيْتٍ أَلْفُ مَلَكٍ مَعَ كُلِّ مَلَكٍ مَائِدَةٌ عَلَيْهَا أَلْفُ قَصْعَةٍ فِيهَا الْأَلْوَانُ مِنَ الطَّعَامِ وَ ذَلِكَ كُلُّهُ لِمَنْ صَامَ أَيَّامَ الْبِيضِ مِنْ رَجَبٍ وَ قَامَ لَيَالِيَهَا وَ صَلَّى هَذِهِ الصَّلَاةَ وَ ذَلِكَ عَلَى اللَّهِ يَسِيرٌ. از ابن عباس روایت شده که گفت: پیامبر خدا (ص) فرمودند: هرکس ایّام البیض یعنی سیزدهم و چهاردهم و پانزدهم از ماه رجب را روزه بگیرد و شبهایش را شب زنده داری کند و در نیمه های شب صد رکعت نمازگزارد و در هر رکعتی ده مرتبه قل هوالله احد بخواند و هنگامی که از این نماز فارغ شد (یعنی صد رکعت نماز را خواند) هفتاد مرتبه استغفار کند شر اهل آسمان و شر اهل زمین و شر شیطان و سربازانش از اوبرداشته می شود و اگر در این ماه (یعنی ماه رجب ) بمیرد شهید از دنیا رفته و خداوند تعالی برای او هزار حاجت برآورده می کند که پانصد تای آن از حوائج آخرت و پانصدتای آن از حوائج دنیایی است و هر حاجتی برای او برآورده می شود و رَد نمی شود و خداوند تعالی برای او در بهشت صد قصر از زمرد بنا می کند و در هر قصری صد خانه و در هر خانه ای صد اتاق و در هر اتاقی صد تخت و بر هر تختی زیرانداز (یا تشکی) از رنگهای مختلف و بر هر فِراشی همسری از حورالعین است برای هر کدام هزار نگهبان است و در هر خانه ای هزار ملک داخل می شود با هر ملکی سفره ای است که در آن هزار کاسه رنگارنگ از غذاهای مختلف است و همۀ اینها برای کسی است که ایام البیض از ماه رجب را روزه بگیرد و شبهایش را احیاء بدارد و این نماز را به جا آورد و این بر خدا آسان است (شک نکنید )
قصر روزه داران رجب
مستدرك الوسائل و مستنبط المسائل ؛ ج7 ؛ ص530 ح 8826
– السَّيِّدُ فَضْلُ اللَّهِ الرَّاوَنْدِيُّ فِي نَوَادِرِهِ، عَنْ أَبِي الْمَحَاسِنِ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ عَنْ عَمِّهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْعَبَّاسِ عَنِ الْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ إِبْرَاهِيمَ بْنِ الْحُسَيْنِ عَنْ صَفْوَانَ بْنِ صَالِحٍ عَنِ الْوَلِيدِ بْنِ مُسْلِمٍ عَنْ عَامِرِ بْنِ شِبْلٍ قَالَ سَمِعْتُ رَجُلًا يُحَدِّثُ عَنْ أَنَسِ بْنِ مَالِكٍ أَنَّهُ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص: إِنَّ فِي الْجَنَّةِ قَصْراً لَا يَدْخُلُهُ إِلَّا صُوَّامُ رَجَب. رسول خدا (ص) فرمودند : همانا در بهشت قصری است که در آن داخل نمی شوند مگر روزه داران ماه رجب.
ثبت دیدگاه