حسین جان!
فَلَئِنْ أَخَّرَتْنِى الدُّهُورُ، وَ عاقَنی عَنْ نَصْرِک َ الْمَقْدُورُ، وَ لَمْ أَکُنْ لِمَنْ حارَبَک َ مُحارِباً، وَ لِمَنْ نَصَبَ لَکَ الْعَداوَةَ مُناصِباً، فَلاََ نْدُبَنَّک َ صَباحاً وَ مَسآءً، وَ لاََبْکِیَنَّ لَک َ بَدَلَ الدُّمُوعِ دَماً، حَسْرَةً عَلَیْکَ، وَ تَأَسُّفاً عَلى ما دَهاکَ وَ تَلَهُّفاً، حَتّى أَمُوتَ بِلَوْعَةِ الْمُصابِ، وَ غُصَّةِ الاِکْتِیابِ .
اگرچه زمانه مرابه تأخیر انداخت، ومُقدَّرات الهى مرا از يارى تو بازداشت، و نبودم تا با آنانکه باتو جنگیدند بجنگم، و با کسانی‌که با تو اظهار دشمنى کردند دشمنی نمایم، (درعوض) صبح و شام برتو مویِه میکنم، و به جاى اشک براى تو خون گریه میکنم، از روى حسرت و تأسّف و افسوس بر مصیبت‌هائى که بر تو وارد شد، تاجائى که از فرط اندوهِ مصیبت، وغم و غصّه شدّتِ حزن جان سپارم،
الَسَّـلامُ عَلَيْكَ يَا بَقِيَّةَ اللهِ في اَرْضِهِ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا بن الحسين الشهید، السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا ایّها الامام المُنتَقم،یا مولانا،یا صاحب الزمان، ادرکنا
🤲 الهی بِدَمِ المَظلُوم عَجِّل لولیّک الفرج
ثبت دیدگاه